جنرال الکتریک (General Electric – GE) شرکت چندمنظوره‌ی بین‌المللی آمریکایی است که مرکز مدیریتی آن در شهر بوستون ایالت ماساچوست قرار دارد. شروع فعالیت‌های این شرکت و شکل‌گیری آن، در واقع به سال ۱۸۹۲ باز می‌گردد، که ادغام شرکت ادیسون با مشارکت توماس هاستون، شرکت جنرال الکتریک را پدید آورد و چارلز کافین به عنوان مدیرعامل شرکت تازه تاسیس یافته تا سال ۱۹۱۲ رهبری آن را برعهده گرفت. صنایع هوایی، تجهیزات پزشکی، انرژی‌های تجدیدپذیر، مشاوره‌ی مالی و سرمایه‌گذاری و نفت و گاز تنها تعدادی از زمینه‌های فعالیت هولدینگ عظیم جنرال الکتریک هستند.
برند GE در تاریخچه‌ی طولانی خود سال‌های زیادی را در لیست برترین برندهای جهان قرار داشته است. علاوه بر موسس این برند یعنی توماس ادیسون که مشهورترین چهره‌ی صنعت الکتریسیته است، دانشمندان بزرگی همچون ایوینگ لانگ‌مویر و ایوار یور (برندگان جایزه‌ی نوبل)، در لیست کارمندان جنرال الکتریک قرار داشته‌اند.
در ۱۸۹۶ شرکت جنرال الکتریک در ۱۲ شرکت برتر معرفی شده در میانگین صنعتی داو جونز جای گرفت و اکنون پس از ۱۱۵ سال همچنان در این فهرست جای دارد. این شرکت در سال ۱۹۳۵ به‌عنوان یکی از ۲۰ شرکت برتر در بازار بورس لندن معرفی شد.
جنرال الکتریک در زمان رهبری پیشین خود، جک ولش که در دو دهه ۸۰ و ۹۰ استمرار داشت، تغییرات بسیاری به خود دید. ولش از ۳۵۰ کسبوکار، بسیاری را برچید، فروخت یا ادغام کرد و ۱۱ حوزه برتر را برای رهبری جهانی برگزید. این ۱۱ شرکت ۹۰٪ درصد درآمد شرکت را کسب می‌کردند. او فعالیت‌های نفتی، نیمههادی، مبدل‌های بزرگ، تهویه مطبوع، رادیو، کابل و لوازم خانگی کوچک را حذف کرد و فعالیت‌های خدماتی، بهداشتی، بیمه‌ای و رسانه‌ای را گسترش داد. به‌گونه‌ای که امروز بیش از ۶۰٪ درصد درآمد شرکت از عرضه خدمات مختلف مالی و بیمه‌ای حاصل می‌شود و حدود نیمی از سود عملیاتی این شرکت در خارج از ایالات متحده آمریکا به دست می‌آید.
ارزش‌ها، کلید موفقیت جنرال الکتریک است. ارزش‌ها فراتر از کلمات هستند و روح جنرال الکتریک را منعکس می‌کنند و راهنمایی برای حرکت و رفتار در بطن تغییرات به‌شمار می‌آیند. بیش از ۱۲۰ سال است، که جنرال الکتریک به‌خاطر عملکرد و روح خلاقش تحسین شده است.
تولید کامپیوتر
دهه‌‌ی ۱۹۷۰ زمان اوج‌گیری فعالیت شرکت‌های کامپیوتری بود. جنرال الکتریک نیز به‌عنوان یکی از ثروتمندترین شرکت‌های آمریکایی در آن سال‌ها در کنار غول‌هایی همچون آی‌بی‌ام، هانی‌ول، آر‌سی‌ای و یونیوک به این صنعت وارد شد. محصولات GE در بازار کامپیوترها در دو بخش عمومی و کاربری خاص تولید می‌شدند. کامپیوترهای سریGE200، GE400 و GE600 محصولات عمومی این شرکت بودند و کامپیوترهای کنترل آنلاین فرآیند GE4010،GE4020 و GE4060 نیز با کاربری خاص تولید شدند. علاوه بر این محصولات، سیستم‌های انتقال پیام Datanet 30 و Datanet 355 نیز از تولیدات خاص این شرکت بوند.
فعالیت جنرال الکتریک تنها در بخش‌های سخت‌افزاری دنیای کامپیوتر نبوده و آنها با همکاری بل لبز در تولید نرم‌افزار و سیستم‌عامل نیز تلاش‌هایی داشته‌اند. در سال ۱۹۶۲، توسعه‌ی اولین سیستم‌عامل این شرکت با نامGECOS شروع شد که بعدا به GCOS تغییر نام داد. این سیستم‌عامل ابتدا برای انجام وظایف پردازش دسته‌ایآماده شد اما بعدا اشتراک زمانی و پردازش تراکنش نیز به قابلیت‌های آن افزوده شد. در حال حاضر هنوز هم نسخه‌هایی از این سیستم‌عامل در حال کار هستند.
صنایع هوایی جنرال الکتریک
شرکت جنرال الکتریک سابقه زیادی در حوزه تولید برق و کار با توربین‌ها دارد و در زمان شروع جنگ جهانی اول اولین سوپر شارژرها توسط این شرکت تولید شد و پس از جنگ نیز، تولید آنها ادامه داشت.
زمانی که ایالات متحده در سال ۱۹۱۷ وارد جنگ جهانی اول شد، دولت آمریکا جستجو را برای یافتن شرکتی که بتواند یک تقویت کننده یا بوستر را برای هواپیماهای نوپای پیستونی آن زمان تولید نماید، شروع کرد. این بوستر، یا در اصل توربوسوپرشارژر، شامل یک کمپرسور بود که با نیروی گازهای خروجی موتور به حرکت در آمده و هوا یا اکسیژن اضافی را مکیده و بر توان موتورهای پیستونی آن زمان می‌افزود و در حقیقت بر روی موتورهایی نصب می‌شد که قرار بود، در ارتفاعات بالا به عملیات بپردازند.
در این میان، شرکت جنرال الکتریک، این رقابت و مبارزه را با شرکتی دیگر برای تولید توربوسوپرشارژرها پذیرفت و قراردادی برای تولید آنها توسط شرکت‌ها و دولت وقت منعقد شد. در زمان جنگ، هر دو شرکت تحقیق و طراحی‌های بسیاری را بر روی این گونه تجهیزات انجام داده و هزینه‌هایی را صرف نمودند، تا آنکه دولت، آن دو شرکت را برای نمایش و اثبات عملکرد نهایی طرح‌هایشان فراخواند. سرانجام، در هوای قله‌های پایکس پیک، در حدود ۱۴۰۰۰ پا بالای سطح دریا، شرکت جنرال الکتریک موتوری از نوع “لایبرتی ایرکرافت” را، با قدرتی معادل ۳۵۰ اسب بخار که با توربوسوپرشارژرهای آن شرکت تجهیز شده بود، آزمایش کرده و با موفقیت رقابت را پایان داده و از میدان با پیروزی بدر رفت. از همان زمان بود که این شرکت وارد دوره و عرصه جدید ساخت هواپیماها و موتورها یا پیشرانه‌هایی با قدرت افزون‌تر و کارایی بالاتر گردید.
با انجام آن آزمایش بر فراز قله‌ها، اولین قرارداد رسمی میان دولت آمریکا و شرکت جنرال الکتریک بسته شد، که همین اتفاق، راه این شرکت را برای پیشتازی در صنعت ساخت پیشرانه و موتورهای جت، هموار ساخت.
برای مدت بیش از دو دهه، این توربوسوپرشارژرهای شرکت جنرال الکتریک بود، که هواپیماهای بمب افکن آمریکایی را قادر ساخته بود، که با وزن بیشتر به پرواز در آمده از ارتفاعات بالا عملیات مورد نظر خود را انجام دهند. تجربه کاری بالا و مهارت و خبرگی کارکنان و متخصصان این شرکت در ساخت تجهیزات موتور، به طور آشکاری مشخص ساخت، که این شرکت، همان شرکتی خواهد بود، که اولین موتور جت کشورش را تولید خواهد کرد.
از آن زمان به بعد، می‌توان گفت جنرال اکتریک در نوآوری‌های کسب شده حرف اول را می‌زد، از آن دست می‌توان به نمونه‌هایی چون؛ ساخت اولین موتور جت آمریکایی، ساخت اولین موتور توربوجت قادر به عملیات در سرعت‌های دو تا سه برابر صوت و تولید اولین موتور جت توربوفن با ضریب کنار گذر بالا برای ورود به خدمت اشاره کرد.
امروزه، شرکت حمل و نقل هوایی جنرال الکتریک، با بودجه‌ای برابر با ۹۷/۱۰ $ بیلیون دلار در سال ۲۰۰۳، عملیات طراحی، گسترش، ساخت و تولید موتورهای جت را در طیف گسترده‌ای شامل: موتورهای نظامی، تجاری، مسافربری و … انجام داده و پیشتاز در عرضه خدمات تعمیر و نگهداری موتورهای ساخته این شرکت است.
تجربه شرکت جنرال الکتریک، در این خصوص موجب شد، که در سال‌های بعد به عرصه صنایع هوایی ورود کند. شهرت این شرکت، در تولید موتور هواپیما موجب شد، که به عنوان اولین انتخاب برای تولید موتور جت “ویتل دبلیو.۱”، در سال ۱۹۴۱ معرفی شود.
سرمایه‌گذاری‌های تحقیقاتی این شرکت سرانجام جواب داد، تا جایی که تا سال ۱۹۵۶ موفق به تولید ۳۰ هزار موتور “جی۴۷” برای هواپیماهای نظامی شد. در حال حاضر شرکت صنایع هوایی جنرال الکتریک به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان موتور هواپیما در جهان شناخته می‌شود.
تولید سلاح‌های هسته‌ای
شعاری که شرکت جنرال الکتریک در تبلیغات خود، برای جذب مشتریان بیشتر مورد استفاده قرار می‌دهد :
با زندگی واقعی کارکنان و افرادی که تحت تاثیر فعالیت‌های این شرکت در ساخت و آزمایش سلاح‌های هسته‌ای قرار گرفته‌اند، در تضاد است.
این شرکت بیش از ۵۰ سال به عنوان یکی از تولیدکنندگان بزرگ تسلیحات هسته‌ای شناخته می‌شد. کارکنان این شرکت نیز تحت تاثیر فعالیت‌های این شرکت، در این حوزه قرار گرفتند. یکی از این موارد مربوط به لابراتوار انرژی هسته‌ای نالس بود، که کارکنان شرکت جنرال الکتریک تحت تاثیر تشعشعات هسته‌ای قرار گرفتند.
در پایگاه اتمی واشنگتن نیز ۲۷ خانواده، از سرطان‌های مهلک و یا تولد نوزادان ناقص رنج می‌بردند. شرکت جنرال الکتریک که مدیریت این پایگاه را بر عهده داشت به عمد آب و هوای این پایگاه را به میزان زیادی تحت تاثیر تشعشعات قرار داد. کارکنانی که در این‌خصوص صحبت و یا اعتراضی کردند ناگهان شغل خود را از دست دادند.
بسیاری از فعالان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای به تحریم محصولات جنرال الکتریک پرداختند. اعمال این تحریم‌ها از سوی بسیاری از خریداران محصولات جنرال الکتریک موجب شد، که این شرکت ده‌ها میلیون دلار از فروش خود را از دست بدهد. اعمال تحریم از یک سو و از سوی دیگر، ساخت فیلم مستند “فریب مرگبار”، (به انگلیسی: Deadly Deception) که در سال ۱۹۹۱ جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه مستند را نیز از آن خود کرد و از این طریق، توجه بسیاری را به فعالیت‌های این شرکت جلب کرد، مدیران شرکت را مجبور ساخت که قید کسب سود از بازار تسلیحات اتمی را بزنند و از این بازار خارج شوند.
پس از فاجعه نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما در سال ۲۰۱۱ بسیاری از مردم متوجه شدند، که طراحی ۶ راکتور هسته‌ای این پایگاه، به عهده جنرال الکتریک بوده است و این موضوع انتقادات بسیاری را به همراه داشت.
شما می توانید در ذیل نمودارهای مربوط به ارزش این برند را در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ مشاهده نمایید.