کاهش بودجه رسانه ها، اهداف بلندپروازانه و پیچیده تر شدن نیازهای بازاریابی، تغییر جهتی را در آژانس های برندسازی ایجاد کره است. برندها به منظور حفظ خود، در حال صرفه جویی در هزینه ها هستند و تلاش می کنند بر قابلیت و توانایی های داخلی خود و کارکنان حساب کنند تا اینکه امور را به آژانس های برندسازی محول نمایند.
پایگاه خبری دنیای برند – به نقل از emarketer، براساس یک مطالعه انجام شده توسط انجمن آژانس های دیجیتال، در مورد مسئله هایی که برندها با شرکای خود در آژانس ها دارند، ۳۳٪ از پاسخ دهندگان نیاز به طراحی بهتر و خلاقیت، ۳۰٪ مدل های مختلف قیمت گذاری و ۲۵٪ مدل های انعطاف پذیر بیشتر را عنوان کرده اند.
به علاوه، این مطالعه، بازاریابانی که طرف مشتری هستند را بررسی کرده است که چرا آنها ارتباط میان شرکای خود در آژانس را محدود کرده اند . یک سوم از پاسخ دهندگان (۳۳٪) گفتند که به دلیل توقف در فرایند قیمت گذاری، ۱۹٪ گفتند به دلیل پیاده سازی مدیریت جدید در سازمان برند و ۱۶٪ گفتند به دلیل بالا رفتن شدید هزینه ها بوده است که ارتباطشان را محدود کرده اند.
استراتژی های بازاریابی به فناوری و داده های پیچیده و همچنین مهارت های پیچیده ای نیاز دارد که افرادی از بیرون می توانند آنها را پیاده سازی نمایند. افرادی که با عنوان شرکای خارجی فعالیت می کنند و که تمایل دارند با بهترین شیوه ها و نوآوری های جدید در صف اول باشند. اما برند ها می خواهند خودکفا تر باشند، توانایی های داخلی خود را برای کنترل داده های دست اول افزایش دهند و و رابطه مستقیمی با مشتری خود داشته باشند. بنابراین رابطه شان با شرکای خارجی در آژانس های برندسازی تغییر پیدا می کند و کمتر سمت آنها می روند.
رابطه با آژانس های فعال در زمینه برندسازی، جعبه سیاه برندها است. شفاف بودن و کنترلگری دو عاملی هستند که برندها به خاطر آنها روابطشان را با آژانس ها اصلاح می کنند. برای بسیاری از برندها، هدف اصلی مالکیت بیشتر بر داده های مشتری و توانایی حفظ خود است. هنگامی که برند ها همکاری خود با آژانس ها را محدود می کنند، فرایندی را شروع می کنند که طی آن اهداف بازاریابی و تبلیغاتی را که می خواهند به آنها برسند، قابلیت های داخلی که در حال حاضر در اختیار دارند، زمینه هایی که هنوز در آنها به کمک آژانس نیاز دارند و شکاف ها و همپوشانی هایی موجود را شناسایی خواهند کرد.
این فرایند ارزیابی، از قضا، نوع دیگری از همکاری با آژانس های برندسازی را تداعی می کند. درست مانند یک شرکت مشاوره مدیریتی که به برندها در دسته بندی مهارت ها، منبع سازی توانایی های نوین کمک می نماید.
هنگامی که برند ها فرآیند ارزیابی خود را انجام می دهند، برای انجام کار خود از مدل های انعطاف پذیر تعاملی استفاده می کنند. یا پتانسیل های داخلی شرکت و یا یک مدل تعاملی ترکیبی را به کار می بندند. منظور از بکارگیری پتانسیل های داخلی شرکت، انجام اموری است که قبلاً به آژانس ها خارج از سازمان محول می شد. این امور این بار توسط یک تیم داخلی، گروه یا یک کارمند انجام می شود.
برندها نمی خواهند کاملاً از آژانس ها جدا شوند، اما می توانند تا حی به آنها تکیه کنند و در عین حال فعالیت های داخلی خود را داشته باشند.
علاوه بر این، آژانس ها می بایست از برند ها حمایت کنند، هدایتشان نمایند تا در مسیری که می خواهند مستقل از آنها باشند پیروز شوند.
برندهایی که از مدل های انعطاف پذیر تعاملی استفاده می کنند، به توانایی ها و پتانسیل های بازاریابی و تبلیغاتی خود دقت بیشتری دارند. این رویکرد همچنین فرصت های بیشتری برای آژانس ها فراهم می آورد.
