پایگاه خبری دنیای برند، در حالی که هفته گذشته انجمن حامی حقوق حیوانات اقدام به انتشار گزارشی مفصل و متهم کردن شرکت “نورالینک” متعلق به “ایلان ماسک” سرشناس کرد که حاکی از شکنجه میمون‌ها در تلاش برای کاشت تراشه مغزی در مغز آنها بود، اکنون این شرکت در بیانیه‌ای با وجود تایید مرگ آن میمون‌ها، خود را از این اتهامات مبرا دانسته است.
چند روز پس از اینکه یک گروه حامی حقوق حیوانات، شکایتی را به وزارت کشاورزی ایالات متحده(USDA) مبنی بر ظلم به حیوانات در طول آزمایشات شرکت “نورالینک”(Neuralink) ارائه کرد، این شرکت یک بیانیه صادر و این ادعاها را رد کرد.
این شرکت بیوتکنولوژی در حال توسعه یک رابط مغز-رایانه است که ادعا می‌کند روزی می‌توان انسان‌ها را با آن فوق هوشمند کرد و توانایی راه رفتن را به افراد فلج بازگرداند.
با این حال “کمیته پزشکان برای پزشکی مسئولانه” (PCRM) ادعا می‌کنند که در سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰، میمون‌های آزمایشگاهی که متعلق به شرکت “نورالینک” بودند، تحت آزمایشاتی قرار گرفتند که در حد شکنجه بوده است و شواهدی از بثورات پوستی، خودزنی و خونریزی مغزی در اسناد بررسی شده، مشاهده شده است.
شرکت “نورالینک” در جدیدترین بیانیه خود در مورد میمون‌های مورد آزمایش خود اعتراف کرده است که این میمون‌ها قربانی شده‌اند، اما می‌گوید به دلیل عدم مراقبت پزشکی و بی‌مبالاتی در این آزمایش نبوده است.
شرکت “نورالینک” که توسط “ایلان ماسک” تأسیس شده است، در حال کار بر روی یک تراشه مغزی قابل کاشت است که به گیرندگان اجازه می‌دهد تا تنها با استفاده از ذهن خود وظایف خود را انجام دهند.
سال گذشته این شرکت فناوری خود را در یک میمون ماکاک نشان داد که بازی ویدیویی را بدون دسته(جوی استیک) و تنها با فرمان‌های صادره از مغز خود بازی می‌کرد.
این گروه حامی حقوق حیوانات موسوم به “کمیته پزشکان برای پزشکی مسئولانه”(PCRM) ادعا کرد که “نورالینک” از ایمپلنت‌های بسیار تهاجمی استفاده کرده است که منجر به “رنج و شکنجه شدید میمون‌هایی شده است که مراقبت کافی دریافت نکرده‌اند.
این گروه با گزارش شواهدی که در ۷۰۰ صفحه آورده شده مدعی شده بود که ۱۵ میمون از ۲۳ میمونی که این آزمایش روی آنها انجام شده بود، قربانی شده‌اند و همچنین جسد برخی از آنها فاقد انگشتان دست بوده است.
در این شکایت، حامیان حقوق حیوانات، دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” را در ۹ مورد ناقض حقوق حیوانات می‌دانند، از جمله آنها قانونی مبنی بر به حداقل رساندن درد و ناراحتی برای حیوانات هنگام مراقبت از آنها است. به گفته این گروه، بسیاری از میمون‌ها آزار شدیدی را در نتیجه‌ی آزمایش‌های به شدت تهاجمی و مراقبت نامناسب تجربه کردند. این ایمپلنت و سخت‌افزارهای مرتبط با آنها که پس از ایجاد حفره‌ای در جمجمه در مغز قرار داده می‌شوند، باعث ایجاد عفونت‌های مکرر در حیوانات شده و به طور قابل توجهی سلامت آنها و درستی تحقیقات را به خطر انداخته است. همچنین نمونه‌های متعددی از آسیب به میمون‌ها از جمله یک مورد که انگشتان دست و پایش را از دست داده بود که به نظر می‌رسد در نتیجه خودزنی یا آسیب دیگری باشد، مشاهده شد.
در موردی دیگر، یک میمون که حفره‌ای در سر آن ایجاد شده بود دچار عفونت خونی پوست شده بود که مجبور به اتانازی آن شدند. در نمونه‌ای دیگر که این گروه ارائه کردند یک میمون ماده که تراشه درون مغز آن قرار گرفته بود، دچار عوارضی چون استفراغ و مشکل تنفسی شد که مشخص شد که ناشی از سکته مغزی است.
گفتنی است که این گروه با استفاده از دسترسی به این داده‌ها، علیه دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” اقامه دعوا کرده که شرکت “نورالینک” قبلاً آزمایش‌های خود را در آن انجام داده است و با این حال، این شرکت مستقیما بخشی از این شکایت نیست.
دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” که در سال ۲۰۲۰ همکاری‌اش را با “نورالینک” به اتمام رسانده است، ادعا کرده که در طول این آزمایش‌ها، دستورالعمل‌های تحقیقاتی را به طور کامل بررسی و تایید کرده است. سخنگوی این دانشگاه گفت که کارکنان آن مراقبت‌های دامپزشکی از جمله نظارت شبانه‌روزی بر حیوانات را انجام داده‌اند و هرگونه حادثه‌ای را به کمیته مراقبت و استفاده از حیوانات(IACUC) گزارش داده‌اند تا در صورت نیاز تغییراتی در دستورالعمل‌ها و آموزش‌ها اعمال شود.
این کمیته قصد دارد از دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” شکایت کند و تصاویر و فیلم‌هایی که به عنوان بخشی از داده‌های اصلی منتشر نشده‌اند را درخواست کند. همچنین می‌خواهد به شماره هویتی حیوانات مورد آزمایش دسترسی پیدا کند تا سرنوشت آنها را پس از اتمام فعالیت این دانشگاه با “نورالینک” بررسی کند. اما “کالیفرنیا دیویس” می‌گوید که این اطلاعات متعلق به شرکت “نورالینک” هستند.
شفاف‌سازی “نورالینک”
شرکت “نورالینک” در یک متن طولانی در وبسایت خود، گروه “PCRM” را به مخالفت با استفاده از حیوانات در تحقیقات به هر شکل ممکن متهم کرده است، آن هم در شرایطی که مقررات فعلی نیاز به انجام آزمایشات حیوانی قبل از آزمایشات انسانی را روشن کرده است.
این شرکت در این بیانیه به توضیح تاریخچه کوتاه همکاری خود با دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” پرداخته و گفته است که مرکز تحقیقات ملی پستانداران کالیفرنیا(CNPRC) ابتدا اجازه دسترسی به جسدهای میمون‌ها را داده تا جراحی‌های خود را آزمایش کنند و سپس میمون‌های زنده مانده از سایر پروژه‌های تحقیقاتی را در اختیار آنها قرار داده است.
“نورالینک” ادعا می‌کند که در مراحل اولیه پروژه خود، میمون‌ها تنها در روز جراحی در اختیار این شرکت بوده‌اند و پس از آن در حالت بیهوشی به شکل اتانازی کشته شده‌اند. همچنین هرگونه جراحتی که این میمون‌ها داشته‌اند، از جمله از دست دادن انگشتان دست، احتمالاً به دلیل رفتارهای تهاجمی با سایر میمون‌های موجود در مرکز نگهداری بوده و بر اثر آزمایش‌های این شرکت نبوده است.
دلایل مرگ میمون‌ها
شرکت “نورالینک” با ارائه جزئیاتی از میمون‌هایی که در طول پروژه‌های آن قربانی شدند، گفته است که استفاده از حیوانات بسیار خوب برنامه‌ریزی شده بود و دو میمون برای جمع‌آوری داده‌های علمی از بافت‌های مغزشان کشته(اتانازی) شدند. علاوه بر این، شش میمون با توصیه پزشکی محققان دانشگاه “کالیفرنیا دیویس” پس از مشاهده عوارض حاصل از جراحی مانند خرابی دستگاه و عفونت به دنبال کاشت تراشه، اتانازی شدند.
این شرکت، میمون‌های اختصاص داده شده به پروژه خود را به مرکز جدید خود منتقل کرده و پروتکل‌های جراحی و طراحی دستگاه خود را ارتقا داده است. “نورالینک” ادعا کرد که این پیشرفت‌ها قبلاً در ویدیویی که این شرکت سال گذشته با کاشت موفقیت‌آمیز در یک میمون منتشر کرد، نشان داده شده است که او را قادر ساخت تا بازی ویدیویی انجام دهد.
این شرکت همچنین ادعا کرده که در مرکز جدید خود، فراتر از خواسته‌ها و الزامات قانونی برای مراقبت از حیوانات عمل می‌کند که شامل تجویز مسکن، رژیم غذایی مناسب، حفظ رابطه اجتماعی و حذف محدودیت‌ها برای حیوانات تحقیقاتی خود و همچنین بازنشستگی حیواناتی است که تمایلی به شرکت در مطالعات تحقیقاتی نشان نمی‌دهند.
“نورالینک” همچنین ادعا کرده است که امکانات آن مطابق با الزامات تعیین شده توسط سازمان‌های نظارتی و قانون رفاه حیوانات است.
سال گذشته ایلان ماسک اعلام کرد که امیدوار است نورالینک به زودی آزمایش‌های بالینی خود را روی انسان‌ها آغاز کند. با این وجود، “جرمی بکهام”(Jeremy Beckham) از کمیته پزشکی می‌گوید که به شدت شک دارد که آنها حتی نزدیک به مرحله‌ای باشند که بتوان به طور ایمن انجام آزمایش روی داوطلبان انسانی را آغاز کرد.
تصور اینکه این آزمایش‌ها روی انسان به شکل وحشتناکی اشتباه پیش برود، هولناک است، اما از سوی دیگر، اگر این تراشه‌ها کارایی داشته باشند، این اتفاق می‌تواند آغاز عصر جدیدی برای قربانیان بی‌شماری باشد که از اختلالات عصبی، آسیب‌های مغزی، معلولیت و موارد دیگر رنج می‌برند.
“نورالینک در سال ۲۰۲۰ کارش را ارتقا داد و نوع بی‌سیم این دستگاه را ساخت که قادر بود بر روی فعالیت نورون‌ها اثر بگذارد. محققان این توانایی جدید ارتباطی را با ثبت سیگنال‌های حسی خوک‌ها در حالی که در محیط می‌گشتند، به نمایش گذاشتند. در این مورد محققان الکترودها را در بخشی از مغز خوک که سیگنال‌های پوزه را پردازش می‌کند، قرار دادند و در حالی که خوک‌ها آزادانه در محیط زندگی خود می‌چرخیدند، محققان پاسخ‌های عصبی به نشانه‌های حسی را ارزیابی کردند.
| پایگاه خبری دنیای برند را در اینستاگرام دنبال کنید |
در حالی که این آزمایش روی خوک‌ها به طرز چشم‌گیری عملکرد نورون‌های حسی را نشان داد، محققان فهمیده‌اند که برای استفاده این الکترودها در انسان باید این فرآیند را روی حیوانی با توپولوژی عصبی مشابه انسان، یعنی “پریمات‌ها” امتحان کرد.
هدفی که این شرکت هنوز به آن نرسیده ساخت یک رابط مغزی برای استفاده از دست‌ها و بازوها است. این نوع رابط برای افراد دچار اختلالات عصبی مناسب خواهد بود تا بتوانند راحت‌تر در محیط حرکت و فعالیت کنند.
منبع: ایسنا
