گردوووو 660x330 - گردوی تویسرکان؛ برند جهانی با چالش‌های محلی

گردوی تویسرکان؛ برند جهانی با چالش‌های محلی

گردوی تویسرکان با ثبت جهانی به‌عنوان یک محصول ممتاز، فرصت‌های جدیدی را برای توسعه اقتصادی منطقه و کشور فراهم کرده است. اما این محصول با ارزش با چالش‌هایی مانند نبود صنایع تبدیلی، صادرات محدود و نیاز به حمایت بیشتر از باغداران مواجه است.

دنیای برند به نقل از ایرنا، گردو به عنوان محصول کشاورزی با خواصی کم نظیر خوراکی است که سرشار از ویتامین های مختلف از جمله امگا ۳، پروتئین، قند، آب، ویتامین های بی و ای، فیبر و املاح معدنی است و میزان فسفر در آن با گوشت ماهی و تخم مرغ برابری می کند.

گردو به دلیل برخورداری از نوعی اسیدهای چرب ویژه، در تنظیم کلسترول خون و کاهش آن موثر است و هموار مورد توجه عموم مردم برای استفاده از این محصول مفید به عنوان تغذیه ای مفید بوده است.

چوب و حتی برگ های درخت گردو مصارف صنعتی و دارویی دارد و پوست سبز رنگ آن با توجه به وجود مواد طبیعی رنگی در تولید رنگدانه های طبیعی و مواد پروتئینی به کار گرفته می شود.

شهرستان تویسرکان با برخورداری از ۶ هزار هکتار باغ گردو به عنوان قطب تولید این محصول در کشور سالانه ۱۷ هزار تن مغز گردو تولید می کند.

گردوی تویسرکان در سال ۹۷ در سازمان مالکیت فکری جهانی (WIPO) ثبت شده و سپس در آبان‌ماه سال گذشته نظام کاشت، داشت و برداشت آن توسط سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو) به ثبت جهانی رسید.

برداشت سه تن گردو از هر هکتار

رئیس کمیسیون کشاورزی استانداری همدان در گفت و گو با ایرنا افزود: ثبت جهانی گردوی تویسرکان افتخار استانی و ملی است که به همت دست اندرکاران، استاندار و مسوولان جهاد در فائو به ثبت رسیده است.

بهزاد بابایی با اشاره به برداشت مقدار متناسب گردو از هر هکتار، ادامه داد: گردوی تویسرکان یک برند جهانی است و از یک هکتار باغ گردو حدود سه هزار کیلوگرم گردو برداشت می شود و قیمت متعارفی که در حال حاضر از کشاورز خریداری می شود، بین ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تا سه میلیون ریال است.

وی درباره ایجاد طرحهای توسعه برای باغ های گردو گفت: برای افزایش کشت نهال لازم است که قیمت گردو افزایش یابد تا باغدار ترغیب به تولید بیشتر محصول شود بنابراین در قانون مصوب است که واردات گردو به کشور ممنوع است ولی از مبادی غیر رسمی این محصول وارد تهران و سایرشهرستانها می شود که کیفیت مطلوب گردوی تویسرکان را ندارد.

رئیس کمیسیون کشاورزی استانداری همدان با اشاره به اینکه گردو ثبت جهانی شده است باید نهالستان های گردو افزایش و توسعه پیدا کند و حتی در شهرستانها و استانهای اطراف نیز نهال های گواهی شده گردو کاشت شود.

وی با بیان اینکه هر چند که گردو جزو محصولات کم آب بر است خاطر نشان کرد: از آنجائیکه همدان دچار معضل کم آبی و بحران منابع آبهای زیر زمینی مواجه است، گردو را می توان در شهرستان نهاوند نیز کشت شود که نیاز به ترویج از سوی جهاد کشاورزی دارد.

بابایی با اشاره به اینکه ایجاد صنایع جانبی گردو ضروری است، تاکید کرد: گردویی که تولید می شود، فقط نباید از هسته آن استفاده کرد باید صنایع جانبی گردوی تویسرکان احداث شود که این مساله باید از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی و سازمان صنعت معدن، تجارت، جهاد کشاورزی و استاندار پیگیری و منابع لازم برای ایجاد صنایع تکمیلی گردو در استان ایجاد شود.

 

نباید به خام فروشی گردو اکتفا کرد

وی تصریح کرد: باید بتوان از ارزش افزوده گردو نیز برای بهره مندی کشاورزان استفاده کرد و نباید فقط به فروش گردو به صورت خام فروشی اکتفا کرد.

رئیس کمیسیون کشاورزی استانداری همدان اضافه کرد: صنایع تبدیلی و تکمیلی گردو در تویسرکان باید توسط بخش خصوصی احداث و مورد حمایت قرار گیرد.

وی ادامه داد: باید تمهیداتی ایجاد شود تا بخش خصوصی و سرمایه گذاران تشویق شوند تا سرمایه خود را در تولید و توسعه کشاورزی استفاده کنند.

بابایی گفت: باید با اهدای زمین های رایگان از طریق دهداری ها و روستاها، بتوان سرمایه گذاران را جذب کرد تا بتوان شاهد برگشت سرمایه بصورت چند برابری بود.

سرمایه گذاران در بخش صنایع تبدیلی گردو حمایت شوند

وی بیان کرد: سرمایه گذاری صنایع تبدیلی در گردو موجب ایجاد اشتغال جوانان شده و امید به زندگی نیز افزایش می یابد و سرمایه های در جهت صحیح بکار گرفته می شود.

رئیس کمیسیون کشاورزی استانداری همدان یادآور شد: سرمایه گذاران در بخش صنایع تبدیلی گردو می توانند از طریق انجمن ملی گردو و وزارتخانه های مربوط جهاد و صمت و همچنین استانداری مورد حمایت قرار گیرند.

وی درباره صادرات گردو از تویسرکان نیز اظهار کرد: صادرات گردو بصورت انبوه نیست بلکه به شکل چمدانی انجام می شود.

بابایی درباره نحوه ارائه تسهیلات به باغداران گردوی تویسرکان گفت: این تسهیلات بصورت مستقیم به کشاورزان داده نمی شود بلکه اعتباری است که دولت برای زه کشی و آبیاری تحت فشار در اختیار قرار می گیرد.

وی افزود: اعتبار مربوط به بستر سازی در زمینه کشاورزی از بودجه جهاد کشاورزی و بصورت غیرمستقیم است که در زمینه کانال کشی آب و بهسازی مسیرهای بین مزارع برای مزارع به کشاورز خدمات داده می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *