وعده ثبت جهانی تالاب میل مغان که بیش از ۵ سال از عمر آن سپری شده همچنان گرفتار کاغذبازی مدیران استان اردبیل است.
پایگاه خبری دنیای برند، موضوع ثبت جهانی تالاب میل مغان از زمانی که گونه‌های نادر گیاهی و جانوری در محدوده آن شناسایی شد و این تالاب به عنوان یکی از زیستگاه‌های شاخص گونه‌ها مورد مطالعه قرار گرفت، آغاز شده است.
از طرفی تخریب محیط زیست و احتمال خشک شدن تالاب موجب شده تا توصیه و سفارش مکرر مدیران کل محیط زیست استان طی نیم دهه اخیر تمامی نداشته باشد.
این تالاب به لحاظ موقعیت جغرافیایی یکی از زیستگاه‌های شاخص آبی استان اردبیل است که مدیران محیط زیست آن را در حد و قواره ثبت جهانی می‌بینند.
رسانه‌ها نیز این تاکیدات را طی سال‌های گذشته مکررا انعکاس داده‌اند اما در عمل خبری از ثبت جهانی نیست و یک کنوانسیون بین المللی که از قضا در خود ایران مستقر است در انتظار جمع بندی نظرات مدیران کل استانی به انتظار نشسته و ما حتی از ظرفیت‌های موجود نیز بهره صحیح نداریم.
آب منطقه ای اعلام نظر کند
مدیرکل حفاظت از محیط زیست استان اردبیل پیرو پیگیری خبرگزاری تسنیم از آخرین وضعیت ثبت جهانی این تالاب گفت: ما به جد پیگیر این موضوع هستیم و تمامی مطالعات آن نیز نهایی شده است.
سعید شهند تصریح کرد: میل مغان یکی از ۴۶ تالاب استان اردبیل است اما به لحاظ موقعیت اقلیمی و گونه‌های منحصر به فرد آن، پس از ثبت جهانی، سطح حفاظتی تالاب افزایش می‌یابد و بی‌شک اعتباراتی نیز به این منظور اختصاص خواهد یافت.
وی افزود: در وضعیت کنونی دلیل توقف در روند پیگیری ثبت جهانی به اعلام نظر آب منطقه‌ای مرتبط است و لازم است این دستگاه اجرایی نظرات کارشناسی خود را برای تالاب در اختیار ما بگذارد.
اما سکوت آب منطقه‌ای استان اردبیل تنها در مقابل یک نهاد اجرایی دیگر نیست. پیگیری چند ماهه خبرگزاری تسنیم برای جویا شدن نظرات آب منطقه‌ای در خصوص موضوع تالاب میل مغان و سایر اقدامات این نهاد اجرایی بی‌نتیجه ماند و مشخص نیست این دستگاه اجرایی خود را ملزم به پاسخگویی در مقابل چه کسی می‌داند.
گونه‌های منحصر به فرد نیازمند حمایت هستند.
| پایگاه خبری دنیای برند را در اینستاگرام دنبال کنید |
دست دست کردن مدیران برای ثبت جهانی تالاب در وضعیتی است که میل مغان با وجود شکار ممنوع بودن وضعیت خوشایندی ندارد.
به گفته محیط‌بان شهر اصلاندوز، این تالاب محل پناهگیری و مهاجرت گونه‌های متعدد حیوانی به ویژه پرندگان است.
شاهین جهانگیرزاده در این خصوص تصریح کرد: گونه‌های متعددی یا بومی تالاب بوده و یا به این منطقه مهاجرت می‌کنند.
در بین این پرندگان غاز پیشانی سفید کوچک در فهرست پرندگان در معرض تهدید IUCN) اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت) بوده و از سیبری به این تالاب مهاجرت می‌کند.
جهانگیرزاده متذکر شد: حفاظت از این پرنده در برنامه های حفاظتی اداره کل حفاظت از محیط زیست استان گنجانده شده اما ضروری است خود مردم و بومیان منطقه نیز یاریگر ما باشند.
این محیط بان با اذعان به اینکه بیش از ۶۰ گونه در این منطقه شناسایی شده است، ادامه داد: همچنین گونه‌های ماهی شامل گربه ماهی، کپور، سیاه ماهی، ماهی آزاد و موش نوتریا که از آن به عنوان بزرگترین موش ایران یاد می‌شود بومی این تالاب هستند.
وسعت این تالاب با ۹۹۶ هکتار یک جاذبه مرزی نیز محسوب می‌شود اما در حالی که می‌تواند به عنوان یک ظرفیت گردشگری مورد توجه قرار گیرد، گرفتار دور تسلسل اعلام نظر مدیران شده و با بی‌مهری آن‌ها روز به روز مشکلات محیط زیستی آن افزایش می‌یابد.
