در روز ۲۴ دسامبر، کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا تلاش کرد تا خورشید را «لمس» کند و از این برخورد نزدیک جان سالم به در ببرد.
به گزارش پایگاه خبری دنیای برند به نقل از ایسنا، نزدیک‌ترین برخوردی که تاکنون یک جسم ساخته شده توسط انسان با خورشید داشته است، در روز ۲۴ دسامبر اتفاق افتاد و این فضاپیما از فاصله ۳.۸ میلیون مایلی از سطح جوشان و جهنمی خورشید گذشت.
به نقل از دیجیتال‌ترندز، همزمان، این فضاپیما به سریع‌ترین سرعتی که تاکنون یک جسم ساخته شده توسط انسان به آن دست یافته، رسید. این سرعت ۶۹۲۰۱۷ کیلومتر در ساعت است.
دانشمندان کاوشگر خورشیدی پارکر را به جو بیرونی خورشید – معروف به تاج – فرستادند تا داده‌هایی را جمع‌آوری کنند که می‌تواند منجر به پیش‌بینی دقیق‌تر رویدادهای آب‌وهوای فضا، بهبود حفاظت از سیستم‌های الکترونیکی و، شاید وسوسه‌انگیزتر از همه، شود. درک عمیق تر از فیزیک اساسی و فرآیندهای خورشیدی.
توماس زوربوخن در سال ۲۰۱۸، زمانی که معاون مدیر ماموریت علمی ناسا بود، گفت: این ماموریت واقعا اولین بازدید بشر از ستاره‌ای است که نه تنها بر زمین، بلکه تاثیرات بهتری برای درک جهان خود خواهد داشت.
اما سوال بزرگ در حال حاضر این است: آیا کاوشگر خورشیدی پارکر از برخورد نزدیک خود با خورشید جان سالم به در برده است؟ چه زمانی از سرنوشت آن با خبر خواهیم شد؟
در حال حاضر، ناسا هیچ تماسی با کاوشگر پارکر ندارد زیرا موقعیت خورشید مسیر سیگنال بین آن و زمین را مخفی کرده و از ارتباط مستقیم جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، نزدیکی شدید کاوشگر به خورشید در طول نزدیک‌ترین برخوردش، محیطی از گرما و تشعشع شدید ایجاد می‌کند که در ارتباطات عادی اختلال ایجاد می‌کند.
قطع ارتباط مورد انتظار بوده است و باید موقتی باشد، بنابراین دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.
دانشمندان و همچنین افراد علاقه‌مند در سراسر جهان به دنبال پیشرفت ماموریت کاوشگر خورشیدی پارکر، اکنون با نگرانی منتظرند تا ببینند آیا فضاپیما جان سالم به در برده و به طور عادی به کار خود ادامه می‌دهد یا خیر. پاسخ این سوالات را احتمالا فردا، جمعه ۲۷ دسامبر دریافت خواهیم کرد.
کاوشگر خورشیدی پارکر از زمان اولین برخورد نزدیکش با خورشید در سال ۲۰۲۱ تاکنون ۲۱ بار از کنار خورشید عبور کرده است. دو سال پیش، تصاویر حیرت انگیزی را که هنگام عبور از فوران خورشید گرفته شده بود، به زمین ارسال کرد و به دانشمندان نگاهی نزدیک به آب و هوای فضا داد که به اندازه کافی قدرتمند است تا بر فناوری‌های روی زمین نیز تاثیر بگذارد.
پایان
