هوندا و نیسان در پی یک ادغام بزرگ برای مقابله با تهدید فزاینده خودروسازان چینی هستند، اما پرسش اینجاست که آیا آن‌ها می‌توانند با مشکلات تولید خودروهای برقی و هزینه‌های بالای تحقیق و توسعه، در این رقابت به موفقیت برسند؟
به گزارش دنیای برند به نقل از رویترز، هوندا (۷۲۶۷.T) و نیسان (۷۲۰۱.T) انتظار دارند از ادغام احتمالی خود برای ایجاد سومین گروه بزرگ خودروسازی جهان، سودهای کلانی به دست آورند، اما رقابت شدید از سوی چین، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا آن‌ها می‌توانند به‌موقع به این هدف دست یابند.
این خودروسازان ژاپنی روز دوشنبه اعلام کردند که با آغاز مذاکرات رسمی برای ادغام موافقت کرده‌اند. در حالی که نتیجه نهایی نامشخص است و تا حد زیادی به پیشرفت نیسان در بهبود وضعیت خود بستگی دارد، هدف آن‌ها نهایی کردن این توافق تا آگوست ۲۰۲۶ است.
میتسوبیشی موتورز (۷۲۱۱.T)، شریک کوچک‌تر نیسان، تا ماه آینده تصمیم خواهد گرفت که آیا قصد دارد در این ادغام شرکت کند یا خیر.
این خودروسازان قصد دارند با استفاده از یک پلتفرم مشترک، تحقیق و توسعه (R&D) مشترک و تدارکات مشترک، بیش از ۱ تریلیون ین (۶.۴ میلیارد دلار) هم‌افزایی ایجاد کنند. هدف سود عملیاتی آن‌ها که بیش از ۳ تریلیون ین است، نشان‌دهنده افزایش ۵۴ درصدی نسبت به نتایج ترکیبی سال گذشته آن‌ها است.
اما مدیرعامل هوندا، توشیهیرو میبه، در کنفرانس خبری مشترک روز دوشنبه گفت که اثر کامل هم‌افزایی‌ها احتمالاً تا پس از سال ۲۰۳۰ احساس نخواهد شد. وی تأکید کرد که شرکت‌ها باید تا آن زمان توانایی‌های خود را برای رقابت با رقبای چینی تقویت کنند، در غیر این صورت با شکست مواجه خواهند شد.
تحلیلگران در این باره که آیا این شرکت‌ها زمان کافی برای این کار دارند، تردید دارند.
بزرگ‌ترین چالش فوری برای هر دو شرکت، خط تولید مدل‌های آن‌هاست. هیچ‌کدام از این دو شرکت در تولید خودروهای برقی (EV) به‌طور خاص قدرتمند نیستند. نیسان، اگرچه با مدل لیف پیشگام این بازار بود، اما بعدها با مشکلاتی مواجه شد. مدل جدید برقی نیسان، آریا، که قرار بود با مدل Y تسلا رقابت کند، با مشکلات تولید روبرو شد.
هوندا بیشتر بر خودروهای هیبریدی تمرکز کرده است و برخلاف نیسان، این مدل‌ها را در ایالات متحده عرضه می‌کند، جایی که تقاضا برای این خودروها افزایش یافته است.
وینسنت سان، تحلیلگر ارشد Morningstar، گفت: “هر دو شرکت فاقد مدل‌های برقی جذاب هستند و نهاد جدید همچنان با چالش توسعه خط تولید مدل‌های برقی جدید و تحقیق و توسعه در زمینه فناوری روبه‌رو خواهد بود.”
یک پلتفرم استاندارد خودرویی می‌تواند موجب هم‌افزایی هزینه‌ها شود، اما توسعه آن نیز زمان‌بر خواهد بود. سان همچنین گفت که اصلاح کسب‌وکار ممکن است “بیش از آنچه پیش‌بینی می‌شد طول بکشد.”
از دست دادن جایگاه
در چین، تغییر به سمت خودروهای برقی باعث شده است که توجه مصرف‌کنندگان به ویژگی‌های نرم‌افزاری و تجربه دیجیتال درون خودرو معطوف شود، زمینه‌ای که تولیدکنندگان چینی در آن برتری دارند. BYD و سایر برندهای داخلی با عرضه خودروهای برقی و هیبریدی مجهز به نرم‌افزارهای نوآورانه، از خودروسازان سنتی پیشی گرفته‌اند. هر دو شرکت هوندا و نیسان در چین، بزرگ‌ترین بازار خودروی جهان، موقعیت خود را از دست داده‌اند.
هوندا ماه گذشته از کاهش ۱۵ درصدی سود سه ماهه خود خبر داد و در حال کاهش نیروی کار خود در چین است. نیسان نیز از پیش برنامه‌هایی برای کاهش ۹۰۰۰ شغل در سطح جهانی و کاهش ۲۰ درصدی ظرفیت تولید به دلیل کاهش فروش در چین و ایالات متحده اعلام کرده است.
دین انژو، تحلیلگر ارشد در Moody’s Ratings، در یادداشتی برای مشتریان خود نوشت که بهبود عملیات قابل توجه آن‌ها در چین مستلزم “ریسک اجرایی قابل توجهی” است.
هر دو خودروساز همچنین بر ایالات متحده و ژاپن تمرکز دارند. انژو گفت این “همپوشانی قابل توجه” به این معنی است که ادغام از نظر تنوع جغرافیایی، مزایای بزرگی نخواهد داشت.
با این حال، انژو گفت که این ادغام می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا از تأثیر احتمالی تعرفه‌های وارداتی تحت ریاست جمهوری آینده ایالات متحده، دونالد ترامپ، جان سالم به در ببرند.
معامله بزرگ
هوندا دومین خودروساز بزرگ ژاپن و نیسان سومین خودروساز بزرگ این کشور است. با ادغام، این دو شرکت پس از تویوتا و فولکس واگن، به سومین گروه بزرگ خودروسازی جهان از نظر فروش خودرو تبدیل خواهند شد.
این ادغام همچنین بزرگ‌ترین تغییر شکل در صنعت خودروسازی جهانی از زمان ادغام فیات کرایسلر اتومبیل و PSA در سال ۲۰۲۱ برای ایجاد استلانتیس در یک معامله ۵۲ میلیارد دلاری خواهد بود.
بزرگی این معامله نشان‌دهنده تهدید جدی رقبای چینی است، به‌ویژه با توجه به اینکه آن‌ها در مناطقی مانند آسیای جنوب شرقی، جایی که زمانی خودروسازان ژاپنی غالب بودند، در حال نفوذ هستند.
برای ژاپن، تهدید برای صنعت خودروسازی، تهدید برای شریان حیاتی اقتصادی آن است، زیرا نفوذ این کشور در صنایع کلیدی مانند الکترونیک مصرفی و تراشه‌ها در طول سال‌ها کاهش یافته است.
