دادههای ماهواره «GOES-U» که قرار است روز ۲۵ ژوئن به فضا پرتاب شود، به همراه اطلاعات بهدستآمده از ماهوارههای همتای آن میتوانند نحوه نظارت بر زمین و محیط فراتر از آن را متحول کنند.
به گزارش پایگاه خبری دنیای برند به نقل از ایسنا، ماهوارههای هواشناسی «اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا»(NOAA) شاید در گذشته خوب بودند اما در مقایسه با آنچه اکنون در مدار زمین وجود دارد، مانند تفاوت شب و روز هستند.
به نقل از اسپیس، هنگامی که ماهواره «GOES-U» در روز ۲۵ ژوئن با موشک «فالکون هوی»(Falcon Heavy) شرکت «اسپیسایکس»(SpaceX) پرتاب شود، شبکه ماهوارهای هواشناسی «GOES-R» اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا را تکمیل خواهد کرد و قابلیتهای سایر ماهوارههای شبکه را افزایش خواهد داد. بدین ترتیب، تمرکز بیشتری بر آبوهوای فضا برقرار خواهد شد.
«ماهوارههای زیستمحیطی عملیاتی زمینایستا»(GOES) جدید نیستند. آنها از سال ۱۹۷۵ یک جریان ثابت را از دادهها و تصاویر فضایی به دانشمندان ارائه میدهند اما در طول دههها، پیشرفت در فناوری و درسهای آموختهشده از هر ماهواره پرتابشده تا این مرحله به پیشرفت قابل توجه مدلهای جدیدتر ماهواره کمک کردهاند.
عضو اخیر خانواده GOES در نوامبر ۲۰۱۶ با پرتاب اولین نمونه از چهار ماهواره GOES-R به فضا آغاز شد. در آن زمان، هواشناسان گفتند که چگونه ماهواره را در پیشبینیهای خود گنجاندهاند و از آن برای هشدار دادن به مردم درباره آبوهوای نامناسب استفاده کردهاند. همچنین، آنها خاطرنشان کردند که قدرت ماهواره جدید در مقایسه با ماهوارههای پیشین چقدر باورنکردنی است.
بیش از هفت سال بعد با چرخش سه ماهواره از چهار ماهواره این مجموعه به دور زمین، دانشمندان میگویند که از نتایج بهدستآمده و اینکه پیشرفت فناوری چگونه بازی را تغییر داده است، خرسند هستند. «جان سینتینئو»(John Cintineo) پژوهشگر «آزمایشگاه ملی طوفانهای شدید»(NSSL) گفت: من معتقدم که ماهواره در پیشبینی طوفان تندری واقعا به تبلیغات خود عمل کرده است. هواشناسان میتوانند تکامل طوفان را در لحظه مشاهده کنند و اطلاعات بیشتری را درباره پیشروی و شدت طوفان به دست بیاورند تا هشدارهای بهتری را ارائه دهند.
وی افزود: مجموعه GOES-R نه تنها مشاهداتی را در مواردی که پوشش رادار کم است ارائه میدهد، بلکه اغلب سیگنال قوی را پیش از رادار منتشر میکند؛ مانند زمانی که طوفان در حال تشدید یا تضعیف شدن است. من مطمئن هستم که در دهه گذشته پیشرفتهای زیادی در پیشبینیها و نظارت بر محیط زیست صورت گرفته اما اینجاست که به وضوح شاهد بهبود بودهام.
هر ماهواره علاوه بر کمک به پیشبینی طوفانهای شدید تندری، تصاویر و دادههایی را درباره رویدادهای بارانی شدید عامل وقوع سیل جمعآوری کرده، ابرهای کمارتفاع و مه را هنگام شکلگیری آنها شناسایی کرده و پیشرفتهای قابل توجهی را در پیشبینیها و خدمات ارائهشده در فصل طوفان داشته است.
«کن گراهام»(Ken Graham) مدیر «سرویس ملی هواشناسی»(NWS) گفت: GOES دادههای سریعتر و دقیقتری را در اختیار پیشبینیکنندگان طوفان قرار میدهد که برای تخمین زدن شدت طوفان حیاتی است.
سینتینئو گفت: GOES-U و مجوعه ماهوارههای GOES-R، آبوهوای کل نیمکره غربی را در مقیاس مکانی و زمانی بیسابقهای به دانشمندان و هواشناسان نشان میدهند. دادههای این ماهوارهها به پژوهشگران کمک میکنند تا فناوریها و روشهای جدیدی را برای رسیدگی به مشکلاتی مانند پیشبینی رعد و برق، هشدار آبوهوای نامساعد و تخمین دقیق حرکت ابرها توسعه دهند. همچنین، فناوریهای GOES-R از طریق تقویت جذب دادهها به بهبود پیشبینی توسط مدلهای عددی آبوهوا در سطح جهانی و منطقهای کمک میکنند.
اگرچه GOES-U شبیه به همتایان خود است اما منحصربهفرد خواهد بود زیرا پیشرفتهایی در تجهیزات آن صورت گرفته که مبتنی بر دادههای ماهوارههای موجود در مدار زمین هستند. چیزی که GOES-U را از سایر ماهوارهها متمایز میکند، حسگر جدید روی آن موسوم به «CCOR» است که آبوهوای بیرون از جو زمین را کنترل میکند و رویدادهای جوی فضا را مورد بررسی قرار میدهد که میتوانند بر سیاره ما تأثیر بگذارند.
«راب استینبرگ»(Rob Steenburgh) دانشمند «مرکز پیشبینی آبوهوای فضا»(SWPC) گفت: این اولین تاجنگار عملیاتی تقریبا واقعی خواهد بود که ما به آن دسترسی داریم. این یک جهش بزرگ برای ما به شمار میرود زیرا ما تاکنون همیشه به یک سیستم تاجنگار نصبشده روی یک فضاپیما وابسته بودهایم که مدتها پیش پرتاب شده است.
استینبرگ ادامه داد: این هیجانانگیز است زیرا اکنون دیگر مجبور نیستم منتظر بمانم تا دادهها دانلود شوند. گاهی اوقات تصاویر تاجنگار کنونی با تأخیر روبهرو میشوند و دانلود را به تعویق میاندازند. گاهی اوقات چهار یا هشت ساعت منتظر میمانیم؛ درحالی که هر ساعت مهم است زیرا با خروج جرم از تاج خورشیدی سر و کار داریم که گاهی به سوی زمین میآیند و مانند ماه گذشته طوفانهای ژئومغناطیسی بزرگی را پدید میآورند.
استینبرگ پیش از پیشبینی آب و هوای فضا، یک هواشناس آبوهوای زمین بوده و معتقد است روش ماهوارههای نسل بعدی در متحول کردن پیشبینی آبوهوا بسیار مهم است. وی افزود: پیشرفت فناوری از دهه ۱۹۸۰ فناوریهای مورد نیاز را در اختیار پیشبینیکنندگان آبوهوای زمین و فضا قرار داده است تا اعتماد به نفس و بهبود دقت پیشبینی برای آنها فراهم کند.
پایان