شادروان مسعود اسکویی، گوینده و مجری کارشناس پیشکسوت شبکه رادیویی ورزش روز چهارشنبه درگذشت. مراسم تشییع پیکر او امروز یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ با حضور مدیران رسانه ملی و جمعی از دوستان این هنرمند در مسجد بلال صداوسیما برگزار شد.
دوستداران ورزش از نسل قدیم، گزارش‌های مسعود اسکویی پیشکسوت رسانه‌های ورزشی را در برنامه «ورزش از نگاه دو» تلویزیون از جمله فوتبال به یاد دارند. وی از سال ۶۰ به بعد به رادیو رفت و مسابقات ورزشی را گزارش می‌کرد.
استاد اسکویی قدیمی‌ترین مجری کارشناس و گوینده ورزشی صدا و سیما بود که دوره تهیه کنندگی برنامه‌های تلویزیونی را در تلویزیون آلمان گذراند و یکسال در شهر‌های زونه گورگ و ماینس با تلویزیون همکاری کرد.
یکی از شاخصه‌های او در اجرا، ارائه گزارش مسابقات ورزشی بدون داشتن نگاه جانبدارانه بود. او همیشه در مصاحبه هایش با اهالی رسانه به ریشه اش در ایران و عشق به کارش تاکید می‌کرد
همچنین مجلس یادبود زنده یاد اسکویی روز دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ساعت ۱۳ تا ۱۴ و ۳۰ دقیقه در مسجد بلال خواهد بود.
علی بخشی زاده معاون صدا با تسلیت به بازماندگان اسکویی بیان کرد: امروز روز سختی برای اهالی رسانه است که یکی از افراد خوشنام و کاربلد را بدرقه می‌کند. اسکویی مردی مهربان، بی ریا و بی تکلف بود.
وی اضافه کرد: او الحق استاد بود و به تمامی جوانان هر آنچه از پروتکل‌های ورزشی می‌دانست آموخته بود، اما متواضعانه مشتاق اطلاعات جدید بود. ما یکی از بهترین معلمان خود را در رسانه از دست دادیم. چه رازی است که یک نفر اینگونه محبوب می‌شود؛ همه شما را به این آیه سوره مریم دلالت می‌دهم که «به درستی کسانی که پاک عمل کردند و پاک نیت بودند خداوند آنها را محبوب قلب‌ها می‌کند» و استاد مصداق این آیه کریمه بود.
بخشی زاده اظهار کرد: او در این شرایط سنی بسیار پرکار بود که حتی گاهی از او می‌خواستیم بیشتر به آموزش بپردازد و استراحت کند، اما اهل استراحت نبود و عاشق این کار بود.
محمدشروین اسبقیان معاون توسعه ورزش قهرمانی در سخنانی تصریح کرد: از طرف خودم و وزیر ورزش این ضایعه اسف‌انگیز از دست دادن اسطوره بی‌بدیل صداوسیما را تسلیت می‌گویم.
وی اضافه کرد: ما در رادیو و رسانه ملی به عنوان ورزشکاران در دوره نوجوانی با صدای این اسطوره فرهیخته و صاحب نظر صداوسیما زندگی می‌کردیم.
اسبقیان تصریح کرد: امروز همه به عزا و ماتم نشسته و متاسف هستند که این صدا را دیگر به صورت زنده نخواهند شنید، اما یاد و نامش در جامعه پرافتخار ورزش زنده خواهد بود. او از کسانی بود که به ورزشکاران انگیزه می‌داد.
در ادامه مراسم بخش‌هایی از صحبت‌های مسعود اسکویی در گزارش‌ها و مصاحبه‌ها و خاطراتش پخش شد. همچنین جملاتی کوتاه از گوینده‌ها و چهره‌های رادیویی از جمله اکبر ارمنده، بهروز رضوی و … برای حاضران پخش شد.
محمدرضا منصوریان مجری کارشناس پیشکسوت نیز در سخنانی عنوان کرد: من و مسعود اسکویی از نادر کسانی بودیم که از تلویزیون به رادیو آمدیم. جناب جبلی هم تازه به صداوسیما آمده بود. در آن زمان که به رادیو آمدیم من تهیه کننده خبر و مسعود گوینده خبر بود.
وی اضافه کرد: او در نظم و وطن پرستی بی نظیر و همیشه الگو بود. مثلا اگر برنامه قرار بود ساعت ۸ شروع شود او ساعت ۷:۳۰ در استودیو بود. در اوج اقتدار و عظمت اسکویی، خیلی‌ها به دنبالش آمدند تا او را به جا‌هایی ببرند، اما او یک بار جواب نداد و می‌گفت من در این آب و خاک متولد شدم و در این آب و خاک هم باید دفن شوم.
محمدرضا داورزنی رییس سابق فدراسیون والیبال در ادامه بیان کرد: بعید می‌دانم در جامعه ورزش مدیر یا مربی‌ای باشد که نگاهش به آقای اسکویی مهربانانه نبوده یا نگاه اسکویی به اینها پدرانه نبوده نباشد. او هیچ گاه تخریب نمی‌کرد و با این لحن سخن نمی‌گفت او الگوی بسیار خوبی برای کسانی که گزارشگری می‌کنند، بود و هست. امیدوارم دیگران هم از این الگو عبرت بگیرند. وطن پرستی همانطور که گفته شد یکی از بررگترین ویژگی‌های او بود.
در ادامه محمد جهانی اولین مدیر رادیو ورزش در سخنانی درباره ویژگی‌های شخصیتی اسکویی گفت: حرف زدن درباره اسکویی سهل و ممتنع است. از سال ۶۹ که ورزش رادیو راه اندازی شد با او همراه بودم و از همان ابتدا جذب شخصیت و ادب او شدم. اسکویی بسیار کمک کرد و با چند نفر دیگر توانستیم رادیو ورزش را پایه گذاری کنیم.
وی اضافه کرد: حتی وقتی برف خیابان‌ها را می‌بست او یک بار با تاخیر به استودیو وارد نشد.
این پیشکسوت رادیویی تصریح کرد: به تیم جوان رادیو ورزش توصیه می‌کنم رفتار حرفه‌ای اسکویی را تکرار کنند. پیشنهاد می‌کنم در ۴۰ روز باقی مانده تا چهلم اسکویی یک مستند بسازند تا در آرشیو رادیو باقی بماند. به مدیران ورزشی هم پیشنهاد می‌کنم یکی از اماکن ورزشی را به نام او نامگذاری کنند که حق زیادی به گردن ورزش دارد.
در ادامه فاطمه نجفیان همسر اسکویی نیز بیان کرد: مسعود در همه زندگی، حرفه و کارش از هیچ تلاشی برای آموزش و ارتقای خود و شاگردانش فروگذاری نکرد. آنقدر رادیو را دوست داشت که با کمترین توان پشت میکروفن حاضر شد و آغاز سال ۱۴۰۳ را اعلام کرد.