مستند «یک گام تا انقراض» به کارگردانی قربان تیموری چندی پیش در قالب هفتمین جشنواره تلویزیونی مستند روی آنتن رفت و توانست جایزه بهترین مستند نیمه بلند از نگاه مخاطبان را از این جشنواره دریافت کند. این فیلم روایتی از روند تخریب طبیعت و حیات وحش است؛ اتفاقی که تلخ که گونههای مختلف جانوری را در خطر انقراض قرار میدهد.
تیموری با اشاره به سوژه اصلی این مستند گفت: این فیلم محیط زیستی درباره آسیبهایی است که مردم به طبیعت و حیات وحش منطقه لرستان وارد میکنند و آن را در خطر جدی قرار میدهند. آتشسوزی و شکار حیوانات دو چالش اصلی و اساسی در این منطقه است که در مستند یک گام تا انقراض به بررسی آن پرداختهایم.
وی ادامه داد: به صورت کلی وقوع آتشسوزی در جنگلها به ۲ دلیل اصلی رخ میدهد. اولین عامل چوپانان و گردشگرانی هستند که برای تهیه غذا یا گرم کردن خودشان در جنگل آتش روشن کرده و بعد از اینکه آنجا را ترک میکنند، به درستی آتش را خاموش نمیکنند. در نهایت شعلههای آتش گریبانگیر درختان و گیاهان شده و تبدیل به آتشسوزیهای بزرگ با خسارتهای فراوان به محیط زیست میشود. عامل دیگر، افرادیاند که میخواهند زمین کشاورزی بیشتری داشته باشند و برای رسیدن به این هدف درختان را عمداً آتش میزنند تا از بین بروند.
او درباره شکار حیوانات به عنوان عامل دیگر تخریب حیات وحش گفت: شکار جوجهتیغی و گراز به دلیل خواص دارویی و پزشکی، در این منطقه رواج بسیار زیادی دارد و همین اتفاق، گونههای مختلف جانوری را در خطر بسیار بزرگی قرار داده است.
این مستندساز با اشاره به اینکه این چالش در اقصی نقاط طبیعت ایران دیده میشود، گفت: آتشسوزی و شکار غیرمجاز حیوانات نه فقط در لرستان بلکه در اکثر طبیعت ایران از جمله ایلام، کرمانشاه و … دیده میشود. تعدد این اتفاقات، نگرانیهای زیادی را برای فعالان محیط زیستی به همراه داشته که بخشی از آن را در مستند میبینیم. متاسفانه شکار حیوانات نه تنها متوقف نمیشود، بلکه روز به روز نیز در مناطق بیشتری صورت میگیرد و به همین دلیل نام مستند را «یک گام تا انقراض» انتخاب کردیم.
او درباره روند تولید این مستند ۵۲ دقیقهای گفت: تولید این مستند را از سال ۱۳۹۲ آغاز کردیم و تا سال ۱۴۰۱ ادامه داشت. دلیل طولانیشدن این فیلم این بود که میخواستیم تصاویر بکرتری از آسیبهای انسانی به طبیعت به ویژه آتشسوزی را ضبط بکنیم.
تیموری درباره فعالیت سازمان حمایت از محیط زیست خاطرنشان کرد: اقداماتی که از سوی آنها صورت میگیرد، نه کافی است و نه بازدارنده. متاسفانه تا زمانی که به آنها گزارشی داده نشود، اقدامی نمیکنند. البته معتقدم برای جلوگیری از این اتفاق بیشتر از آنکه به فکر جریمه و شکایت باشیم، باید فرهنگسازی کرد تا در مرور زمان از این دست اتفاقات آسیبزننده جلوگیری شود.