دانشمندان توضیح می‌دهند که کدام بیماری عفونی می‌تواند بزرگترین نگرانی برای سال جدید میلادی باشد.
به گزارش پایگاه خبری دنیای برند به نقل از ایسنا، همه شاهد بودیم که چگونه بیماری کووید-۱۹ ناگهان ظهور کرد، به سرعت گسترش یافت و میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان قربانی کرد.
از آن زمان، بسیاری از مردم در مورد ظهور بیماری عفونی بزرگ بعدی، خواه یک ویروس، باکتری، قارچ یا انگل باشد، نگران هستند.
اکنون کانر میهان(Conor Meehan) دانشیار بیوانفورماتیک میکروبی از دانشگاه ناتینگهام ترنت(Nottingham Trent) درباره اینکه کدام بیماری عفونی می‌تواند برای سال ۲۰۲۵ نگران کننده باشد، صحبت می‌کند.
با عقب نشینی کرونا به لطف واکسن‌های مؤثر، سه بیماری عفونی که باعث نگرانی مقامات بهداشت عمومی می‌شوند عبارتند از مالاریا که عامل آن یک انگل است، HIV که عامل آن یک ویروساست و سل که با آلودگی به یک باکتری به وجود می‌آید. این بیماری‌ها هر ساله حدود ۲ میلیون نفر را به کام مرگ می‌کشند.
سپس فهرست‌های مراقبت از پاتوژن‌های اولویت‌دار وجود دارد، به ویژه آنهایی که به داروهایی که معمولاً برای درمان آنها استفاده می‌شوند، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها و ضد ویروس‌ها مقاوم شده‌اند.
دانشمندان همچنین باید دائماً این افق را برای مشکل احتمالی بعدی بررسی کنند. در حالی که این می‌تواند به هر شکلی از پاتوژن باشد، گروه‌های خاصی بیشتر از سایرین باعث شیوع سریع بیماری می‌شوند و این شامل ویروس‌های آنفلوانزا نیز می‌شود.
یکی از ویروس‌های آنفلوانزا در حال حاضر نگرانی‌های زیادی ایجاد کرده است و در آستانه تبدیل شدن به یک مشکل جدی در سال ۲۰۲۵ است. « آنفلوانزای A» زیرگروه H۵N۱ است که گاهی به آن «آنفلوانزای پرندگان» یا « آنفلوانزای مرغی» نیز گفته می‌شود. این ویروس به طور گسترده در پرندگان وحشی و اهلی مانند طیور پخش می‌شود. اخیراً حتی گاوهای شیری را در چندین ایالت آمریکا آلوده کرده است و در اسب‌های مغولستان نیز یافت شده است.
هنگامی که موارد آنفلوانزا در حیواناتی مانند پرندگان شروع به افزایش می‌کند، همیشه این نگرانی وجود دارد که ممکن است به انسان نیز سرایت کند. در واقع، آنفلوانزای پرندگان می‌تواند انسان را با ۶۱ مورد در سال جاری در ایالات متحده آلوده کند که بیشتر ناشی از تماس کارگران مزرعه با گاوهای آلوده و افرادی است که شیر خام می‌نوشند.
در مقایسه با تنها دو مورد در قاره آمریکا در دو سال گذشته، این سیر صعودی بسیار نگران کننده است. آنفلوانزای پرندگان در کنار نرخ ۳۰ درصدی مرگ و میر ناشی از عفونت‌های انسانی، به سرعت در فهرست اولویت‌های مقامات بهداشت عمومی قرار گرفته است.
خوشبختانه به نظر نمی‌رسد آنفلوانزای پرندگان H۵N۱ از فردی به فرد دیگر منتقل شود که احتمال ایجاد یک بیماری همه‌گیر در انسان را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
ویروس‌های آنفلوانزا باید به ساختارهای مولکولی به نام گیرنده‌های سیالیک در قسمت بیرونی سلول‌ها بچسبند تا وارد سلول شوند و شروع به تکثیر کنند.
ویروس‌های آنفلوانزا که به شدت با انسان سازگار هستند، این گیرنده‌های سیالیک را به خوبی تشخیص می‌دهند و ورود آنها به داخل سلول‌های ما را آسان می‌کند که به شیوع آنها بین انسان کمک می‌کند. از سوی دیگر، آنفلوانزای پرندگان به شدت با گیرنده‌های سیالیک پرندگان سازگار است و هنگام اتصال(چسبیدن) به گیرنده‌های انسانی، ناهماهنگی دارد. بنابراین، H۵N۱ در شکل فعلی خود نمی‌تواند به راحتی در انسان شیوع یابد.
با این حال، یک مطالعه اخیر نشان داد که یک جهش واحد در ژنوم آنفلوانزا می‌تواند H۵N۱ را در انتقال از انسان به انسان ماهر کند که می‌تواند باعث شروع یک بیماری همه‌گیر شود.
اگر این سویه آنفلوانزای پرندگان این تغییر را ایجاد کند و بتواند بین انسان‌ها انتقال پیدا کند، دولت‌ها باید به سرعت برای کنترل شیوع آن اقدام کنند.
مراکز کنترل بیماری در سراسر جهان، برنامه‌های آمادگی همه‌گیری را برای آنفلوانزای پرندگان و سایر بیماری‌هایی که در خط دید هستند، تهیه کرده‌اند. به عنوان مثال، بریتانیا پنج میلیون دوز واکسن H۵ را خریداری کرده است که می‌تواند در برابر آنفلوانزای پرندگان محافظت ایجاد کند تا برای این خطر در سال ۲۰۲۵ آماده شود.
آنفلوانزای پرندگان حتی بدون توانایی بالقوه انتشار بین انسان‌ها، احتمالاً در سال ۲۰۲۵ بر سلامت حیوانات تأثیر می‌گذارد. این اتفاق نه تنها پیامدهای زیادی برای رفاه حیوانات دارد، بلکه می‌تواند باعث اختلال در عرضه غذا و همچنین اثرات اقتصادی شود.
همه چیز به هم وصل است
همه زیر یک چتر سلامت قرار داریم. ما به سلامت انسان، حیوان و محیط زیست به عنوان موجودیت‌های به هم پیوسته نگاه می‌کنیم که همه با اهمیت هستند و تأثیری یکسان بر یکدیگر دارند.
ما با درک و پیشگیری از بیماری در محیط خود و حیوانات اطراف‌مان می‌توانیم خود را برای بیماری‌هایی که به انسان سرایت می‌کنند، آماده کنیم و با آنها مبارزه کنیم. به همین ترتیب، با بررسی و ایجاد اختلال در بیماری‌های عفونی در انسان می‌توانیم از حیوانات و سلامت محیط نیز محافظت کنیم.
با این حال، ما نباید ادامه «همه‌گیری‌های آهسته» در انسان، مانند مالاریا، HIV، سل و سایر عوامل بیماری‌زا را فراموش کنیم. مقابله با آنها در کنار احتیاط در مورد آینده و برای هرگونه بیماری جدیدی که ممکن است به وجود بیاید، بسیار مهم است.
پایان
