سلمان سالک رهبر ارکستر آوای مهر در گفت‌وگویی به چالش‌های آموزش موسیقی در ایران و لزوم حمایت‌های دولتی برای رونق دوباره موسیقی ایرانی پرداخت.
سلمان سالک، رهبر ارکستر آوای مهر، در گفت‌وگویی با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا درخصوص کنسرتی که ۲۱ مهرماه به صحنه می‌برد، اظهار داشت: این کنسرت در برج میلاد برگزار خواهد شد و گروه ما از ۱۵۰ نوازنده تشکیل شده است. در ابتدا حدود ۴۵۰ نفر درخواست دادند که از میان آن‌ها ۱۵۰ نفر را برای تشکیل گروه انتخاب کردم. طی تمرینات متوجه شدم که تمامی اعضا با اشتیاق و انگیزه بالا در تمرینات حضور دارند.
وی ادامه داد: سال گذشته ۲۲ و ۲۴ آبان در تالار وحدت اجرایی داشتیم که با استقبال چشمگیری روبه‌رو شد و امسال تصمیم گرفتیم تا در برج میلاد کنسرتی دیگر برگزار کنیم. این ارکستر در واقع دومین اجرای خود را در برج میلاد به نمایش خواهد گذاشت.
سالک درباره انتخاب قطعات اجرایی و گزینش اشعار گفت: قطعاتی که برای این اجرا در نظر گرفته‌ام، بیشتر آثاری هستند که طول ۱۰ تا ۱۵ سال گذشته ساخته‌ام و مجددا برای این ارکستر آن را تنظیم کرده‌ام. از جمله اشعار این قطعات می‌توان به سه اثر با اشعار سایه مژده آزادی، زندان شب یلدا و درد گنگ اشاره کرد. همچنین دو قطعه بی‌کلام به نام طلب برای ارکستر ایرانی و قطعه‌ای دیگر براساس رنگ‌های محلی ساخته شده است.
وی ادامه داد: از آنجایی که ۲۰ مهرماه روز حافظ است قطعه‌ای را با شعر این شاعر بزرگ اجرا خواهیم کرد و علاوه بر آن، ای ایران را به عنوان یک اثر ملی خواهیم خواند.
سالک در مورد برنامه‌های آینده ارکستر و اهداف بلندمدت خود توضیح داد: یکی از اهداف ما این است که اعضای ارکستر، به‌ویژه دانشجویان و فارغ‌التحصیلان موسیقی، بتوانند از طریق اجراهای این ارکستر کسب درآمد کنند. بسیاری از این افراد به دلیل شرایط موجود، تنها در زمینه تدریس فعالیت می‌کنند، اما ما می‌خواهیم زمینه‌ای فراهم کنیم تا ارکسترهای کوچک‌تری از دل این گروه تشکیل شوند و در سالن‌های مختلف ایران به اجرا بپردازند. برای مثال، ماه آینده در ساری اجرایی خواهیم داشت که حداکثر با ۳۵ نوازنده برگزار خواهد شد.
این رهبر ارکستر در پاسخ به پرسشی درباره کاهش حضور موسیقی ایرانی در آثار معاصر عنوان کرد: متأسفانه موسیقی ایرانی کمتر از نظر مالی و تبلیغاتی مورد حمایت قرار گرفته است. بسیاری به اشتباه فکر می‌کنند موسیقی ایرانی فقط مناسب لحظات عرفانی است و برای عموم جذابیتی ندارد، اما این موسیقی ظرفیت‌های بی‌شماری دارد؛ از جشن‌ها و عروسی‌ها گرفته تا ورزش و حتی لحظات عرفانی. اگر حمایت‌های لازم صورت نگیرد، این هنر ارزشمند ممکن است به تدریج نادیده گرفته شود.
سالک در ادامه گفت‌وگو به مشکلات آموزش موسیقی در ایران اشاره کرد و گفت: بسیاری از هنرجویان و معلمان موسیقی با مشکلات جدی روبه‌رو هستند. کسی که تدریس می‌کند، نهایتاً با سه یا چهار شاگرد سر و کار دارد و درآمد آنچنانی ندارد. تعداد شاگردها محدود است و معلمان موسیقی مجبورند برای تأمین معیشت خود، شغل دومی انتخاب کنند. این باعث می‌شود که نتوانند به صورت حرفه‌ای در این زمینه فعالیت کنند.
وی ادامه داد: حمایت‌های ساختاری از سوی دولت برای موسیقی وجود ندارد، در حالی که کشورهای همسایه ما، مثل ترکیه، برای هنرمندان خود تسهیلات ویژه‌ای در نظر گرفته‌اند. به عنوان مثال، در ترکیه سالن‌های تمرین برای ارکسترهای سنتی یا رایگان است یا با سوبسیدهای بالا ارائه می‌شود. اما در ایران، ما همان ۴۵۰ میلیون تومانی را که برای برگزاری کنسرت در برج میلاد لازم بود، پرداخت کردیم و هیچ حمایتی از ما نمی‌شود.
این رهبر ارکستر در ادامه افزود: ما امیدواریم که با این اقدام، ارکسترهای بیشتری توسط دیگران هم تشکیل شوند. هدف ما این است که در بلندمدت یا میان‌مدت، آهنگسازان و رهبران دیگری نیز به این ارکستر ملحق شوند. نمی‌خواهم تنها آثار من در این ارکستر اجرا شود، بلکه می‌خواهم سایر رهبران و آهنگسازان نیز به همکاری با ما بپردازند. این کار می‌تواند موسیقی ایرانی را رونق ببخشد و مخاطبان بیشتری را به این موسیقی جذب کند.
سالک در پایان با اشاره به اهمیت مخاطب‌سازی برای موسیقی ایرانی اظهار داشت: ما از اینکه تنها برای خودمان و در یک گوشه ساز بزنیم، خسته شده‌ایم. من خودم علاقه دارم سولو بنوازم، اما وقتی مخاطب نباشد، این کار انگیزه‌ای ایجاد نمی‌کند. با تمهیداتی که اندیشیده‌ایم، امیدواریم مردم دوباره با موسیقی ایرانی آشتی کنند. جوانان ما اصلاً این موسیقی را نمی‌شناسند.
انتهای پیام/
