مرکز نوآوری و فناوری اقتصاد آبی (Blue Economy) در سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران راهاندازی شد.
به گزارش پایگاه خبری دنیای برند به نقل از ایسنا، مرکز نوآوری و فناوری اقتصاد آبی (Blue Economy) و تولید فرآوردههای میکرو و ماکروالگ در سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران راهاندازی شد.
مراکز نوآوری در سراسر جهان، بهویژه از سال ۱۹۸۵ در بسیاری از کشورهای جهان توسعه یافته است، مراکز نوآوری این امکان را برای مراکز پژوهشی و شرکتها فراهم میآورند تا با رشد و توسعه فناوریها در جهان همگام شوند.
با رشد جمعیت جهانی، تا اواسط این قرن تولید غذا باید بیش از ۵۰ درصد افزایش یابد، گستره زمین خصوصا کمبود آب شیرین پاسخگوی این نیاز نیست و جهان نیازمند منابع غذایی دیگری است، منابع دریا زمینه نوینی برای تولید غذا، دارو و سایر نیازهای آینده است.
اقتصاد آبی شامل تمام بخشهای اقتصادی با پیوند مستقیم یا غیرمستقیم با منابع آبی کره زمین است، تولید غذا برای جمعیت رو به رشد، خوراک دام، آبزیپروری، تولید بیو انرژیهای تجدیدپذیر، حفاظت از سواحل و تولید فرآوردههای دارویی و بهداشتی تنها بخشی از اقتصاد آبی است.
اقیانوسها و دریاها، بزرگترین مخزن کربن سیاره زمین هستند، یک چهارم کل انتشار دی اکسید کربن ناشی از فعالیتهای انسانی و ۹۰ درصد گرمای اضافی کره زمین را اقیانوسها جذب میکنند.
سواحل تنها ۷ درصد سطح اقیانوسها را تشکیل میدهند، ولی این اکوسیستم، زیستگاه و زنجیره غذایی جزایر مرجانی و ۵۰ درصد آبزیان صنعت ماهیگیری است و منبع غذای نزدیک به سه میلیارد انسان و ۵۰ درصد پروتئین و مواد معدنی مورد نیاز حیوانات پرورشی در کشورهای در حال توسعه است.
میکروالگ یک زیست پالایشگاه طبیعی تولیدکننده طیف وسیعی از فرآوردهها است، علاوه برتولید اکسیژن، میکروالگها منبع پروتئین، کربوهیدرات، اسیدهای چرب غیراشباع، مواد معدنی و ویتامینها هستند، پروتئین میکروالگها مهمترین متبع غذای جمعیت رو به رشد جهان است، فرآوردههای صنعتی میکروالگها در صنایع مختلف برای تولید مکملهای غذایی، افزودنی خوراک دام، آبزیپروری، تصفیه پسابها، تولید کودهای بیولوژیک، تولید بیو انرژی و در صنایع دارویی، بهداشتی و آرایشی در جهان استفاده میشود.
به نقل از سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، مفهوم اقتصاد آبی رویکرد جدیدی را به بهرهبرداری از منابع اقیانوسها، دریاچهها، رودخانهها و سایر منابع آبی معطوف میکند، منابع دریایی و ساحلی برای بقای انسان حیاتی هستند، اقیانوسها حداقل نیمی از اکسیژن زمین را تامین میکنند، همچنین با انتقال حدود ۱۰ گیگاتن کربن از جو به اعماق اقیانوسها، تعادل اکسیژن آب و هوا را تنظیم میکنند. تخمین زده میشود که در سال ۲۰۲۱ حدود ۳۶.۳ گیگاتن دی اکسید کربن در سطح جهان منتشر شده است.
به همین منظور و جهت دستیابی به این منابع که در جنوب کشور وجود دارد، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران مرکز نوآوری و فناوری اقتصاد آبی (Blue Economy) را راهاندازی کرده است.
پایان