حسین سلطان‌محمدی کارشناس و منتقد سینما و تلویزیون درباره سیاست اخیر رسانه ملی در سهیم کردن روستاییان و ساکنان شهر‌های کوچک در آنتن تلویزیون در راستای عدالت رسانه‌ای گفت: امروزه کمتر کسی می‌تواند مدعی شود که تلویزیون در دوردست‌ترین نقاط کشور، در دسترس نیست. این نفوذ، کمک می‌کند تا در انتقال مطالب، فراتر از پایتخت یا مراکز استانها، از این وسیله استفاده کرد.
وی افزود: حتی با استفاده از تلفن‌های همراه، در میان اقوام در حال حرکت مانند عشایر نیز می‌توان به حضور تلویزیون، اذعان کرد. وقتی چنین گستره‌ای دربرابر برنامه سازان یا تصمیم گیران در رسانه ملی قرار دارد، نمی‌توان از بازتاب تصاویر فعالیت‌های آحاد مردم، دور ماند و تلویزیون را اصطلاحا وسیله‌ای برای اقشار شهرنشین، قلمداد کرد. لزومی هم ندارد همانند گذشته، فقط با ارسال گزارشگر به روستاها، فعالیت‌های آنان را ضبط و پخش کرد.
این منتقد عنوان کرد: توسعه فناوری در ابزار‌های تهیه و ارسال تصاویر و عمومی شدن دانش تهیه تصویر، کمک کرده است تا دریافت تصاویر حتی ساده شود. این موضوع به صورت عام، در ضرورت تهیه آیتم هایی، چون هواشناسی کشاورزی، درک و عملی شده بود و امروزه با توسعه فعالیت‌های جمعی مانند اجتماعات مردمی، رابطه دوسویه برقرار شده و دریافت تصاویر دورافتاده‌ترین نقاط کشور یا روستا‌های هر استان، برای پخش از سیما، امکان انتشار آن را فراهم آورده است.
وی ادامه داد: در چنین وضعیتی، تصمیم مدیریتی رسانه ای، باید بر این قرار گیرد که از این زمینه استفاده کند و فعالیت‌های مردم در سطح ملی را بازتاب دهد؛ و البته در سالیان اخیر، این موضوع عملی شده و سال به سال و رویداد به رویداد، توسعه یافته است.
سلطان محمدی اظهار کرد: نمونه بسیار شاخص اخیر، یعنی راهپیمایی ۲۲ بهمن در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، بیانگر این موضوع بوده و ما دیدیم که در بخش‌های گوناگون شبکه‌های سراسری و استانی، حضور مردم، به تصویر کشیده بود. خردمندی در انتقال این تصاویر، نزدیکی بیشتر به مفهوم “رسانه ملی” را نشان داده است. تلویزیون، از این جنبه، برتری شمولیت خود را نسبت به ابزار‌های حتی مجازی، به رخ کشیده است.
