رهبران سابق ناسا و آژانس فضایی اروپا بر این باورند که طرح ناسا برای نابود کردن ایستگاه فضایی بین‌المللی با سوق دادن آن به سمت جو زمین و سپس سقوط آن در اقیانوس آرام، یکی از بزرگترین شاهکارهای تکنولوژیک تمدن بشری را از شهروندان آینده ربوده و باید متوقف شود.
به گزارش پایگاه خبری دنیای برند به نقل از ایسنا، ژان ژاک دوردن(Jean-Jacques Dordain)، مدیر کل آژانس فضایی اروپا در زمان ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی، می‌گوید: طرح‌های پیش‌نویس ناسا برای فرستادن ایستگاه فضایی بین‌المللی به ماموریتی برای برخورد با آب‌های قطب جنوب، یک ستاره قطبی نبوغ انسانی را از بین می‌برد.
به نقل از فوربز، دوردین در مصاحبه‌ای گفت که تصمیم برای نابود کردن ایستگاه باید تغییر کند و ایستگاه فضایی بین‌المللی به جای آن باید به سمت بالا و در مداری بالاتر به عنوان هدیه‌ای برای نسل‌های بعدی هزاره جدید منتقل شود.
دوردین می‌گوید که از احتمال صدور حکم نابودی ایستگاه فضایی بین‌المللی چنان نگران شده بود که با دوست و شریک دیرینه‌اش در ساخت ایستگاه، مدیر سابق ناسا، مایکل گریفین، همکاری کرد تا برای یک مهلت دیگر درخواست تجدیدنظر در سراسر جهان بدهند.
دوردین می‌گوید: به عنوان دو نفر از بسیاری از سازندگان ایستگاه فضایی بین‌المللی، ما به مسئولین توصیه می‌کنیم گزینه‌های دیگری به جز نابود کردن یکی از بزرگترین دستاوردهای سیاره را در نظر بگیرند.
سازندگان اصلی ایستگاه فضایی بین‌المللی در عوض خواستار انتقال آن به نسل‌های آینده و واگذاری تصمیم‌گیری به آنها درباره سرنوشت بلندمدت این ایستگاه هستند.
ناسا طرح خود را برای انتقال ایستگاه فضایی بین‌المللی به دنیای زیرین اعماق دریا ترسیم کرده است.
متحدان ایستگاه فضایی مونتاژ ایستگاه فضایی بین‌المللی را در سال ۱۹۹۸ آغاز کردند و ناسا اکنون قصد دارد این کاخ آسمانی ۱۰۰ میلیارد دلاری را در حدود سال ۲۰۳۰ از کار بیاندازد و سرنگون کند.
اما مدیر راهبردی طولانی مدت ناسا برای ایستگاه فضایی بین‌المللی، ویلیام گرستن مایر(William Gerstenmaier)، در کنگره شهادت داد که رها کردن کنترل ایستگاه توسط آژانس می‌تواند به روش‌های مختلفی محقق شود، از جمله با واگذاری عملیات به بخش فضایی تجاری که به سرعت در حال گسترش است.
او به کمیته فرعی فضایی سنا گفت که بسیاری از ماژول‌های ایستگاه فضایی احتمالا پس از سال ۲۰۳۰ «حیات ساختاری» خواهند داشت.
گرستن مایر پس از نظارت بر ساخت ایستگاه فضایی بین المللی در زمانی که در ناسا بود، اکنون به عنوان یکی از رهبران «اسپیس ایکس»(ابرقدرت مستقل فضایی) کار می‌کند و هر پروژه‌ای برای تبدیل ایستگاه به یک موزه مداری خارق‌العاده را ارزشمند می‌داند.
از قضا، ناسا، اسپیس‌ایکس را که خالق نسل بعدی موشک‌های قابل استفاده مجدد است برای طراحی فضاپیما انتخاب کرده که به عنوان یک یدک‌کش عمل می‌کند تا ایستگاه فضایی بین‌المللی را به سمت نابودی هدایت کند.
ناسا ۸۴۳ میلیون دلار به اسپیس‌ایکس برای تولید فضاپیمای پایان‌دهنده زندگی ایستگاه فضایی بین‌المللی پرداخت کرده است. رهبران ناسا در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام کردند: به همراه ایستگاه فضایی، انتظار می‌رود پیشران محکوم به فنای اسپیس‌ایکس به عنوان بخشی از فرآیند ورود مجدد به طور مخربی از بین برود.
اما معماران برتر فضایی یعنی دوردن و گریفین یک ماموریت جایگزین برای این فضاپیمای عملیاتی ویژه پیشنهاد می‌کنند و آن تبدیل شدن به یک ناجی و نه قاتل برای ایستگاه فضایی بین‌المللی است.
دوردن و گریفین در درخواست جهانی خود برای نجات ایستگاه فضایی اظهار می‌دارند که همان پیشرانی که ناسا برای نابودی ایستگاه فضایی بین‌المللی به آن ماموریت داده است می‌تواند در عوض آن را به جایی بالاتر که می‌تواند قرن‌ها با خیال راحت در آن بماند، ببرد.
آنها در نامه‌ای سرگشاده توضیح می‌دهند: برای انتقال ایستگاه فضایی بین‌المللی از ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری فعلی خود به مدار دایره‌ای با ارتفاع ۸۰۰ کیلومتری، نیاز به پیشرانی با قدرت حدود ۲۲۰ متر در ثانیه است.
سوال ما از نسل کنونی این است: از آنجایی که به هر حال مرحله پیشران باید ساخته شود، آیا بهتر نیست از آن مرحله برای قرار دادن ایستگاه فضایی بین‌المللی در مداری بالاتر برای استفاده احتمالی نسل آینده استفاده کنیم تا اینکه آن را در هنگام ورود مجدد از بین ببریم؟
ریک تاملینسون(Rick Tumlinson)، فعال اکتشاف فضایی از ایجاد آینده جدیدی برای ایستگاه فضایی بین‌المللی استقبال می‌کند.
تاملینسون، که مدت‌ها از سکونت‌گاه‌های انسانی در مریخ و سپس در سایر سیارات دفاع می‌کرد، در مصاحبه‌ای گفت که مدافعان ایستگاه فضایی بین‌المللی اکنون باید پرونده خود را به سایر متحدان ایستگاه برسانند و فضاپیماهایی را به خدمت بگیرند.
او می‌گوید: من همچنین پیشنهاد می‌کنم که فضانوردانی که در ایستگاه فضایی خدمت می‌کردند در این امر متحد شوند.
در واقع، چرا از روسیه دعوت نمی‌کنیم تا در این تلاش به نمایندگی از میراث هر دو کشور با ما همکاری کند؟ او اضافه می‌کند که پس از آن، قصد دارد با آژانس‌های فضایی ژاپن و کانادا تماس بگیرد تا به جلوگیری از طرح رها کردن ایستگاه فضایی بین‌المللی کمک کند.
او می‌گوید: من این نبرد را نقطه عطفی در تغییر فرهنگ دور انداختن گذشته می‌دانم. در زمانی که نسل بعدی بر روی نجات سیاره متمرکز شده است، این ایده که آژانسی که توسط بسیاری به عنوان منادی آینده شناخته می‌شود، بخواهد یکی از مهم‌ترین ساختمان‌های تاریخ بشر را تبدیل به زباله کند، پوچ است.
تاملینسون می گوید که حامیان بالقوه ایستگاه فضایی بین‌المللی در سراسر سنا و مجلس نمایندگان ایالات متحده باید آگاه باشند که فناوری پیشران برای نجات ایستگاه می‌تواند به سرعت تکمیل شود.
او پیش‌بینی می‌کند که نسل آینده از مستشاران فضایی می‌توانند ایستگاه فضایی بین‌المللی را احیا کنند و آن را زنده کنند.
ایستگاه فضایی پس از مدرن‌سازی و تجهیز به سیستم‌های تقویت شده برق و پشتیبانی از حیات و همچنین سیستم هوشمند جلوگیری از برخورد، می‌تواند مجددا میزبان دانشمندان و فضانوردان باشد و همچنین یک موزه فضایی برای فضانوردان باشد.
پایان
