محققان پژوهشکده فناوریهای همگرا در دانشگاه تهران با اجرای یک پروژه پژوهشی تحت حمایت ستاد توسعه علوم و فناوریهای شناختی راهکارهای افزایش مهارتها و توانمندیهای شناختی افراد مبتلا به اوتیسم را جهت بهکارگیری در بایوفیدبک و با بهکارگیری سیستمهای مغز-ماشین ارائه کردند.
به گزارش پایگاه خبری دنیای برند، دکتر محمدرضا ابوالقاسمی، عضو هیات علمی دانشکده برق و مهندسی دانشگاه تهران و مجری طرح اظهار کرد: طرح توسعه واسط مغز- ماشین برای افزایش توانمندیهای شناختی مخاطبان اوتیسم در پژوهشکده فناوریهای همگرای دانشگاه تهران به اجرا گذاشته شد و یکی از دستاوردهای این پروژه مهم ارائه راهکارهای شخصیسازی شده جهت ارتقای شناختی بیماران اوتیسم است.
به نقل از روابط عمومی ستاد علوم شناختی معاونت علمی ریاستجمهوری، وی با بیان اینکه اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی است که تاثیراتی روی تعامل اجتماعی و ارتباطات و رفتار فرد دارد، گفت: هدف این پروژه توسعه یک واسط مغز-ماشین است که با استفاده از نوروفیدبک، تواناییهای شناختی را ارتقاء داده و به نیازهای خاص بیماران اوتیسم پاسخ دهد.
ابوالقاسمی با اشاره به اینکه نوروفیدبک در درمان گستره زیادی از اختلالات روانی استفاده شده است، افزود: پروژه توسعه رابطهای مغز و رایانه برای به کارگیری در سیستمهای نوروفیدبک به عنوان یک تکنیک مؤثر برای بهبود بیماران اوتیسم در آینده نزدیک به کار گرفته خواهد شد. در این تکنیک با استفاده از حسگرهای نوار مغز، فعالیت سیگنالهای مغزی فرد اندازهگیری شده و آنها را به منظور استخراج معیارهای سنجش حالات مغزی به صورت برخط به کار میگیرند.
دکتر ابوالقاسمی افزود: این روش به دلیل طبیعت غیر تهاجمی و عدم نیاز به دارو برای افرادی که ترجیح میدهند به دنبال مداخلات غیر دارویی برای شرایط بیماری خود باشند، گزینه جذابی است.
مجری طرح خاطر نشان کرد: روش نوروفیدبک پیشنهادی با بهکارگیری بازیهای جذاب به بیماران اوتیسم کمک میکند تا تواناییهای تشخیص احساسات خود را تقویت کرده و مهارتهای اجتماعیشان را بهبود بخشند و استفاده از انیمیشنهای جذاب و فرمانهای صوتی آرامشبخش باعث ایجاد تجربهای مفید و مثبت برای افراد اوتیستیک میشود.
وی خاطر نشان کرد: این بازی با استفاده از محیط تخصصی و ترکیب اجرای صوتی و تصویری، تلاشی مؤثر برای بهبود مهارتهای اجتماعی و تشخیص احساسات در بیماران اوتیسم به شمار میآید و استفاده از این ابزارهای آموزشی میتواند در تحقیقات و توسعه تکنولوژیهای حمایتی برای این گروه از مخاطبان مؤثر واقع شود.
پایان
منبع