محققان دانشگاه علم و صنعت روشی را برای کاهش هزینه‌های مصرف انرژی با رویکرد بهره برداری از منابع تجدیدپذیر پیشنهاد کردند.
به گزارش پایگاه خبری دنیای برند به نقل از ایسنا به نقل از روابط‌عمومی بنیاد ملی علم ایران(INSF)، «برنامه‌ریزی انرژی تصادفی و چندلایه ریزشبکه‌های چندگانه با در نظرگیری همزمان انعطاف‌پذیری سمت تولید و تقاضا» عنوان طرح حمید کریمی است که در قالب پسادکتری با راهنمایی شهرام جدید عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت و حمایت بنیاد ملی علم ایران به پایان رسانده است.
کریمی در این باره گفت: گذار سیستم‌های قدرت به سمت بهره‌برداری از منابع انرژی تجدیدپذیر همچون نیروگاه‌های خورشیدی و بادی، و افزایش مشارکت مصرف‌کنندگان نهایی در برنامه‌ریزی سیستم‌های قدرت دو راهکار اساسی کربن‌زدایی هستند. نفوذ بالای منابع انرژی تجدیدپذیر با توجه به ماهیت متناوب آنها، بهره‌برداری از سیستم‌های قدرت را با چالش مواجه کرده است. از طرف دیگر، رشد مصرف انرژی و ضرورت تأمین انرژی مورد نیاز مصرف‌کنندگان از دیگر چالش شبکه‌های انرژی است.
وی افزود: اگر سیستم قدرت به خوبی طراحی نشده باشد، تأثیر همزمان عدم قطعیت‌های تولیدات تجدیدپذیر و رشد مصرف، قابلیت اطمینان سیستم را تهدید خواهد کرد. در این موارد، افزایش انعطاف‌پذیری سیستم می‌تواند عدم تعادل میان تولید و مصرف را کنترل کرده و سیستم را پایدار نگه دارد. اگر سیستم قدرت از مشخصات انعطاف‌پذیری مناسبی برخوردار باشد، می‌تواند نسبت به تغییرات واکنش نشان داده و به سرعت سیستم را به شرایط مناسب بازگرداند.
کریمی با بیان اینکه سوخت‌های فسیلی در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد از انرژی جهان را تشکیل می‌دهند، خاطرنشان کرد: گرمایش زمین، تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌های گسترده مهمترین تهدیدها برای زندگی بشر هستند از طرفی نفوذ منابع انرژی تجدیدپذیر هر ساله رو به افزایش است. به همین جهت، ارائه الگوریتمی که بتواند بصورت همزمان هزینه‌های بهره‌برداری و انعطاف‌پذیری سیستم را بهینه کند ضروری است.
وی تصریح کرد: در این طرح پژوهشی مدیریت انرژی چند لایه پیشنهاد شده که به صورت همزمان هزینه‌های بهره‌برداری روزانه، انعطاف‌پذیری سمت تقاضا و انعطاف‌پذیری سمت تولید را بهینه می‌کند.
این محقق و پژوهشگر ادامه داد: هدف اصلی طرح پیشنهادی ارائه مدل سه لایه است که به‌صورت همزمان هزینه بهره‌برداری و انعطاف‌پذیری سیستم را در نظر می‌گیرد تا بتواند شرایط مناسبی را برای ادغام منابع انرژی تجدیدپذیر فراهم کند. این طرح نه‌تنها انعطاف‌پذیری را بهبود می‌دهد بلکه از ایجاد اوج بار جدید در شبکه برق نیز جلوگیری می‌کند.
پایان
