ابتلا به «ام‌اس» ممکن است از ابتلا به آلزایمر جلوگیری کند!

به گزارش پایگاه خبری دنیای برند به نقل از ایسنا، مولتیپل اسکلروزیس یا ام‌اس یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به پوشش محافظ اعصاب در مغز و نخاع حمله می‌کند. این اتفاق می‌تواند به طیف گسترده‌ای از علائم، از مشکلات بینایی گرفته تا مشکل در حرکت و تعادل منجر شود. از سوی دیگر، بیماری آلزایمر یک اختلال مغزی پیش‌رونده است که به آرامی حافظه و مهارت‌های تفکر را از بین می‌برد و در نهایت بر توانایی فرد در انجام کارهای ساده تأثیر می‌گذارد.

به نقل از اس‌اف، برای سال‌ها، دانشمندان بر این باور بودند که افراد مبتلا به ام‌اس ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آلزایمر باشند. تصور این بود که آسیب ناشی از ام‌اس می‌تواند مغز را در برابر تغییراتی که در آلزایمر مشاهده می‌شود آسیب پذیرتر کند. با این حال، مطالعه‌ جدیدی که در مجله Annals of Neurology  منتشر شده است، این ایده را تغییر داده است.

این مطالعه که توسط گروهی از محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس انجام شد، به بررسی مغز افراد مبتلا به ام‌اس پس از مرگ آنها پرداخت. چیزی که آنها دریافتند تعجب‌آور بود: در مغز این افراد پروتئینی به نام آمیلوئید بتا بسیار کمتر از آنچه انتظار می‌رفت تجمع پیدا کرده بود.

آمیلوئید بتا یک بازیکن کلیدی در ایجاد بیماری آلزایمر است. وقتی در مغز جمع می‌شود، توده‌ها یا «پلاک‌هایی» را تشکیل می‌دهد که نشانه‌ای از این بیماری هستند. یافتن کمتر این پروتئین در مغز بیماران ام‌اس نشان می‌دهد که احتمال ابتلای آنها به آلزایمر کمتر است.

متیو بریر(Matthew Brier) استادیار نورولوژی و رادیولوژی و نویسنده اول این مطالعه، می‌گوید: ما دریافتیم که بیماران مبتلا به ام‌اس در مقایسه با همتایان خود ۵۰ درصد آمیلوئید بتای کمتری داشتند.

این کشف قابل توجه است زیرا برخلاف آنچه ما انتظار داریم عمل می‌کند. ام‌اس باعث التهاب در مغز می‌شود و به طور کلی تصور می‌شود که التهاب خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهد.

چرا بیماران ام‌اس علائم محافظت در برابر آلزایمر را نشان می‌دهند؟

محققان چند نظریه دارند. یک احتمال این است که تغییرات سیستم ایمنی ناشی از ام‌اس ممکن است به نحوی که به پاکسازی آمیلوئید بتا قبل از ایجاد آن کمک کند. نظریه دیگر این است که داروهای مورد استفاده برای درمان ام‌اس ممکن است اثر محافظتی در برابر آلزایمر داشته باشند.

در صورت تایید، این یافته‌ها می‌تواند پیامدهای قابل توجهی داشته باشد. آنها ممکن است به راه‌های جدیدی برای پیشگیری یا درمان بیماری آلزایمر منجر شوند.

با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که این بدان معنا نیست که افراد مبتلا به ام‌اس در برابر آلزایمر یا سایر اشکال زوال عقل مصون هستند. این مطالعه وجود خطر کمتر را نشان می‌دهد اما این به معنای عدم وجود خطر نیست. و ام‌اس خود می‌تواند باعث مشکلات شناختی شود که ممکن است با زوال عقل اشتباه گرفته شود.

پایان