یکی از ابزارهای تبلیغاتی برای برندها، پخش آگهیهای بازرگانی در شبکههای تلویزیونی ماهوارهای است، اما آیا استفاده از تبلیغات ماهوارهای میتواند گزینهای مناسب برای تبلیغات شرکتها باشد؟
هر کدام از شبکههای ماهوارهای با اهداف اقتصادی متفاوتی ایجاد میشوند و با توجه به همان اهداف به درآمدزایی نیز میپردازند، پشت پرده اکثر این شبکهها، سرمایهگذاریهایی کلانی است که غالبا با اهداف خاصی انجام شده است.
حلقه مفقوده اکثر این شبکهها نبود حمایت دولتی و نبود امکان دادرسی در صورت بروز مشکل است. در واقع هیچ نظارتی بر تبلیغاتی که در این شبکهها انجام میشود وجود ندارد، از طرفی اگر بخواهیم شبکههای ماهوارهای را دستهبندی کنیم به جز تعدای محدودی که با خط و مشی ثابت فعالیت میکنند، دیگر شبکهها صرفا تولید محتوای بیکیفیت را با هدف جذب آگهیهای به اصلاح تیویشاپی پخش میکنند. به همین دلیل هم غالب تبلیغاتی که در شبکههای ماهوارهای پخش میشوند مواردی هستند که به اصلاح تبلیغات زرد محسوب میشوند و هیچ تضمینی بر استاندارد بودن آنها وجود ندارد؛ هر چند که خیلی از این تبلیغات ماهوارهای با استنادهای واهی و تنها به دلیل تکرر از طریق ترفندهای فشار روانی به دید بیننده عرضه میشوند.
مزیت اصلی تبلیغاتی تلویزیونی همان انعطاف پذیری و کثرت مخاطبان آن است. تبلیغات تلویزیونی ، بخش وسیعی از مردم را از سنین و فرهنگهای مختلف در بر میگیرد.
از آنجایی که تبلیغات تلویزیونی هم همچون غالب شیوههای تبلیغاتی دیگر با اهدافی همچون روابط عمومی، برندینگ، فروش کالا و خدمات، آگاهی و تصویرسازی از برند و … انجام میشوند، میتوان همیشه امید داشت که این شیوه تبلیغی میتواند مفید باشد اما سوالی که همه کسبوکارها قبل از استفاده از این رسانهها باید به آن پاسخ دهند این است که آیا در هر رسانه تلویزیونی میتوان به نتایج مثبتی که گفته شد دست یافت یا نه؟
برای پاسخ به این سوال باید علاوه بر منافع برند به منافع جامعه و کشور نیز دقت کرد. یکی از مشکلاتی که تبلیغات در شبکههای ماهوارهای با خود به همراه دارند تهدید اقتصادی کشور است. البته بهتر است گفته شود خروج ارز از کشور بزرگترین مشکل نیست و در واقع مشکل اصلی استفاده از شبکههای ماهوارهای این است که چرخه اقتصادی صنعت تبلیغات کشور را از پویا بودن باز میدارد.
یکی دیگر از مشکلات تبلیغات ماهوارهای این است که اکثر محصولات و خدمات تبلیغ شده در این شبکهها از لحاظ کیفی، استانداردهای لازم را ندارند. این مشکل از آنجایی ناشی میشود که از پتانسیل و تجربه آژانسهای خارجی معتبر برای آنها استفاده نشده است و غالبا استراتژی تبلیغات ماهوارهای توسط گروهی تدوین میشود که تجربیات کافی در این زمینه ندارند.
مشکل بعدی این است که در صورت استفاده مردم از محصول یا خدمات معرفی شده در این تبلیغات این است که پس از ضرر هیچ تضمینی برای پیگیری قانونی، گارانتی و ضمانت اجرایی و نظارتی بر آن وجود نخواهد داشت. در واقع متضرران اصلی این تبلیغات، مصرف کنندگانی هستند که بدون در نظر گرفتن این مساله خرید میکنند.
اکثر شبکههای ماهوارهای تاکنون نتوانستهاند سابقهای خوب در اذهان عمومی نسبت به تبلیغاتی که ارائه میدهند، ایجاد کنند و تصویری که تاکنون از تبلیغات این شبکهها ارائه شده منفی و دروغین بوده و چون در ذهن مخاطب جایگاه خوبی ندارند، نمیتوانند به برندینگ کمک کنند و عملا تاثیر خوبی بر وجهه و اعتبار شرکت تبلیغدهنده نخواهند داشت.
یکی از شبکههای ماهوارهای که این روزها تبلیغاتی از شرکتهای ایرانی فعال در آن پخش میشود، شبکه جم است. این شبکه بدون در نظر گرفتن کرامت مشتری در صورت مواجهه با کوچکترین مشکلی با برندها، با ایجاد تبلیغات ضد ارزشی، در صدد تخریب برند بر میآید.
این شبکه، در اقدامی غیراخلاقی برای برخی برندهایی که سابقا در این شبکه تبلیغات داشتند، بدون در نظر گرفتن اصول همکاری حرفهای و تنها به خاطر مشکلات ارزی پیش آمده، تبلیغاتی در راستای تخریب آنها پخش کرده است. از جمله برندهایی که قربانی این کار غیراخلاقی شبکه جم شده، برند سمیه است. این شبکه برای تخریب و نسخ کشی از برندها، اقدام به این کار کرده است و در واقع برند سمیه یکی از قربانیان و گروگانهای، عمل ضد اخلاقی و ضد حرفهای این شبکه ماهوارهای شده است.
با توجه به موارد ذکر شده، توصیه میشود شرکتها، تولیدکنندگان کالا، اجناس و خدمات پیش از استفاده از این شبکههای ماهوارهای به مسائل گفته شده دقت داشته باشند. و یا حتی برای تبلیغات در شبکههای ماهوارهای، تولید آگهی را به آژانسهای حرفهای بسپارند تا با استفاده از تولید محتوای تبلیغاتی مطابق اصول بازاریابی، به درستی جایگاه برند را به مخاطبان هدف انتقال دهند.