پایگاه خبری دنیای برند،برند فورد (Ford Motor Company) هم مانند سایر برندهای خودروساز آمریکایی، تاریخچه و سرگذشت جذابی دارد. این شرکت یک خودروساز چندملیتی آمریکایی است که مرکز اصلی آن در میشیگان، حومه دیترویت واقع شده است. این برند در واقع یک شاخه دیگر هم دارد که تحت برند لینکلن (Lincoln)، به طراحی و تولید ماشین‌های لوکس می‌پردازد.
خودروهای غیرلوکس یا خودروهای تجاری، تحت برند فورد تولید می‌شوند. فعالیت‌های این کمپانی معروف تنها به درون مرزهای ایالات متحده آمریکا محدود نمی‌شود. این برند صاحب ترولر (Troller)، شاسی بلندساز برزیلی است و حدود ۸ درصد در کمپانی آستن مارتین بریتانیایی (Aston Martin) سهم دارد. همچنین ۳۲ درصد سهام ژیانلگینگ موتورز (Jiangling Motors) متعلق به کمپانی فورد است. این شرکت موفق و به نام آمریکایی، با کشورهایی مانند چین (Changan Ford)، تایوان (Ford Lio Ho) تایلند (AutoAlliance Thailand)، ترکیه (Ford Otosan) و روسیه (Ford Sollers) نیز سرمایه گذاری‌های مشترکی دارد.
شاید خیلی‌ها با اصطلاح فوردیسم یا همان فوردگرایی (Fordism) آشنایی نداشته باشند. این اصطلاح به مجموع متدهایی گفته می‌شودکه برپایه قیمت کمتر، دستمزد بیشتر و در نتیجه خط تولید بهبود یافته‌تر و تسهیلاتی خاص برای مصرف کنندگان برنامه ریزی شده است. همان‌طور که از نام آن مشخص است، پایه گذار فوردیسم همین برند محبوب است. در سال ۱۹۱۴، همه دنیا با این متدها آشنا بودند و اکثر برندها از آن استفاده می‌کردند.
در طول زمان، فورد صاحب برخی از برندهای بزرگ مانند جگوار (Jaguar) و لندروور (Land Rover) بوده است. این کمپانی از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۰، یعنی به مدت یازده سال، صاحب برند سوئدی ولوو (Volvo) بود. همچنین صاحب برندی به نام مرکوری (Mercury) بود که از سال ۱۹۳۸، خودروهای لوکسی برای بازار آمریکا، کانادا، مکزیک و خاورمیانه تولید می‌کرد. فعالیت این برند در سال ۲۰۱۱ توسط فورد متوقف شد.
پس از برند جنرال موتورز (General Motors)، این کمپانی بزرگترین خودروساز کشورش و پس از برندهایی همچون تویوتا (Toyota)، فولکس واگن (Volkswagen)، هیوندای-کیا (Hyundai-Kia) و جنرال موتور در سال ۲۰۱۵، پنجمین غول خودروسازی دنیا محسوب می‌شد. در پایان سال ۲۰۱۰، این کمپانی به عنوان خودروسازی بزرگ در اروپا، در جایگاه پنجم قرار گرفت.
تاریخچه فورد
هنری فورد شخصی بود که این کمپانی را پایه گذاری کرد. در واقع اولین شرکتی که او تاسیس کرد، «کمپانی هنری فورد» نام داشت که سوم نوامبر سال ۱۹۰۱ شکل گرفت. پس از گشذت کمتر از دو سال، نام این شرکت به «کمپانی موتور کادیلاک» (Cadillac Motor Company) تغییر و آقای فورد این کمپانی را ترک کرد.
کمپانی فورد فعلی در سال ۱۹۰۳ با همکاری دوازده سرمایه گذار از جمله جان و هوراس داج (که بعدها کمپانی خود را تاسیس کردند)، پایه ریزی شد. جالب است بدانید که اولین مدیرعامل این کمپانی، یک بانکدار به نام جان گِرِی بود، نه آقای فورد!
دلیل انتخاب گِرِی، ترس سرمایه گذاران بود. آن‌ها نگران بودند که هنری فورد دوباره و به صورت ناگهانی، کمپانی را ترک کند. درست مانند سال ۱۹۰۱. در سال‌های اولیه، کمپانی رونق چندانی نداشت. در کارخانه‌های آن روزانه تنها چند دستگاه خودرو تولید می‌شد و حداکثر سه کارگر بر روی هر خودرو کار می‌کردند. قطعات نیز از شرکت‌هایی تامین می‌شد که با فورد قرارداد داشتند. در طول تنها ده سال، این کمپانی توانست بسیار توسعه پیدا کنند و بیشتر قطعات مورد نیاز را خود در کارخانه تولید کند.
از آنجایی که آقای فورد به هنگام پایه گذاری این شرکت ۳۹ ساله و نسبتا جوان بود، توانست با تمام نیروی خود این شرکت را به یکی از بزرگترین و سودآورترین کمپانی‌های تاریخ تبدیل کند. حالا بیش از ۱۰۰ سال است که این کسب و کار، در خاندان فورد نسل به نسل می‌چرخد. همین باعث شد که این شرکت، به یکی از بزرگترین و قوی‌ترین کسب و کارهای خانوادگی تبدیل شود.
هنوز چند سال از تولید اولین خودروی بنزینی توسط کارل بنز می‌گذشت. بنابراین برای تبدیل اتومبیل به وسیله نقلیه‌ای مقرون به صرفه برای قشر میانی جامعه، هنوز راه طولانی پیش رو بود. هنری فورد یکی از کسانی بود که با کمک‌های فراوانش، این فرآیند را تسریع کرد. از بین سال‌های ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۸، این کمپانی مدل‌های، A, B, C, F, K, N, R و S را تولید کرد. هر ساله تنها ۱۰۰۰ دستگاه یا حتی تعداد کمتری از این مدل‌ها به فروش می‌رسید. اولین خودرویی که به مرحله تولید انبوه رسید، مدل T (Model T) نام داشت. این محصول به یک ماشین بسیار محبوب تبدیل شد. در سال ۱۹۲۷، این ماشین با مدل A (Model A) جایگزین شد. مدل A، اولین ماشینی بود که در بخش جلویی شیشه داشت.
برای رقابت با جنرال موتورز، اولدزموبیل (Oldsmobile)، بیوک (Buick) و فورد، کمپانی مرکوری را تشکیل دهند. همچنین در سال ۱۹۲۲، کمپانی لینکلن توسط فورد خریداری شد تا با برندهای لوکسی مثل پاکارد (Packard) و کادیلاک رقابت کند. در دوران جنگ جهانی دوم، فورد آلمان برای ارتش نازی، به ساخت ماشین آلات جنگی و نظامی پرداخت. این کمپانی در آن زمان ار کارگرانش بیگاری می‌کشید.
سال ۱۹۶۴ بود که فورد ماستنگ، یکی از افسانه‌ای‌ترین ماشین‌های تاریخ در نمایشگاه نیویورک رونمایی شد. پس از کذشت یک سال، این کمپانی برای اولین بار چراغ مخصوص بستن یادآوری کمربند ایمنی را معرفی کرد.
یکی از بزرگترین چالش‌های این شرکت، در سال ۲۰۰۶ رخ داد. این کمپانی اعلام کرد که مبلغی معادل ۱۲.۷ میلیارد دلار ضرر کرده و احتمالا تا سال ۲۰۰۹ سود دهی ندارد. با این حال کمپانی محبوب ما توانست تمام نیروی خود را جمع کند و در نیمه دوم سال ۲۰۰۷، با ۷۵۰ میلیون دلار سود به بازی برگردد. در سال ۲۰۰۸ هم این کمپانی، برندهای جگوار و لندروور را به تاتا موتورز هندی (Tata Motors) فروخت.
